http://leapedia.nl/api.php?action=feedcontributions&user=145.48.119.39&feedformat=atomLeapedia - Gebruikersbijdragen [nl]2024-03-29T06:25:20ZGebruikersbijdragenMediaWiki 1.25.5http://leapedia.nl/index.php?title=Ik_ben_een_probleemmaker&diff=511Ik ben een probleemmaker2015-07-06T15:09:14Z<p>145.48.119.39: </p>
<hr />
<div>[[Ik]] ben nogal een probleemmaker of -zoeker. Net goed op gang, dan verzin ik wel weer iets om mijzelf te [[saboteren]], mijn [[proces]]/[[methode]] te be[[twijfel]]en. Ik weet niet of ik dit ooit zal afleren. Ik weet ook niet of dat moet (u ziet, elke [[vraag]] kan wel een [[tegenvraag]] krijgen). Misschien is het wel gewoon de aard van het beestje (maar, komt ie: dan zou ik een determinist zijn, en dat ben ik niet. Tenminste, dat denk ik niet). Een andere vorm van [[zelfsabotage]] is dat ik mezelf nogal eens bezig houd met onderwerpen waarvan ik eigenlijk weet dat ik er niet mee bezig zou moeten zijn. Maar, voor ik het weet, zit ik weer lekker in mijn eigen [[trauma]]'s te wroeten.<br />
[[categorie:ik]]</div>145.48.119.39http://leapedia.nl/index.php?title=My_wiki:Algemeen_voorbehoud&diff=452My wiki:Algemeen voorbehoud2015-07-06T09:13:39Z<p>145.48.119.39: </p>
<hr />
<div>[[Leapedia.nl]] staat niet garant voor de betrouwbaarheid van de teksten op Leapedia.nl. Leapedia.nl staat niet in voor de juistheid of de accuraatheid van de teksten, noch voor nodige bronvermeldingen. <br />
De voortdurende verandering op Leapedia.nl maakt dat artikelen aangevuld, gewijzigd of zelfs verwijderd kunnen worden.<br />
[[categorie:leapedia]]</div>145.48.119.39http://leapedia.nl/index.php?title=My_wiki:Algemeen_voorbehoud&diff=450My wiki:Algemeen voorbehoud2015-07-05T13:58:19Z<p>145.48.119.39: </p>
<hr />
<div>[[Leapedia.nl]] staat niet garant voor de betrouwbaarheid van de teksten op Leapedia.nl. Leapedia.nl staat niet in voor de juistheid of de accuraatheid van de teksten, noch voor nodige bronvermeldingen. <br />
De voortdurende veranderingen op Leapedia.nl maakt dat artikelen aangevuld, gewijzigd of zelfs verwijderd kunnen worden.<br />
[[categorie:leapedia]]</div>145.48.119.39http://leapedia.nl/index.php?title=My_wiki:Algemeen_voorbehoud&diff=449My wiki:Algemeen voorbehoud2015-07-05T13:56:25Z<p>145.48.119.39: </p>
<hr />
<div>[Leapedia.nl] staat niet garant voor de betrouwbaarheid van de teksten op Leapedia.nl. Leapedia.nl staat niet in voor de juistheid of de accuraatheid van de teksten, noch voor nodige bronvermeldingen. <br />
De voortdurende veranderingen op Leapedia.nl maakt dat artikelen aangevuld, gewijzigd of zelfs verwijderd kunnen worden.<br />
[[categorie:leapedia]]</div>145.48.119.39http://leapedia.nl/index.php?title=Taal_is_een_oude_liefde_(1)&diff=448Taal is een oude liefde (1)2015-07-05T13:55:38Z<p>145.48.119.39: </p>
<hr />
<div>De [[liefde]] voor [[taal]] zit er al lang in. Eerder heb [[ik]] veel oude [[tekst]]en (uit het [[Latijn]] en [[Hebreeuws]]) vertaald en ik heb een aantal jaren taallessen gegeven. Hierdoor is bij mij het besef gegroeid dat de betekenissen van taal niet vanzelfsprekend zijn, laat staan dat het vaststaande gegevens zijn. <br />
In het zoeken naar de rol van taal in mijn werk wilde ik mijn grenzen oprekken, voorwaarden stellen aan mijn taalgebruik (onder het mom van: als ik mezelf dan toch zo vaak saboteer, dan nu ook maar expres). Geïnspireerd door [[George Perec]], besloot ik tekstjes te herschrijven zonder de letter E te gebruiken, zonder bijzinnen, slechts gebruikmakend van één-lettergrepige woorden etc. Dit leverde merkwaardige of zelf absurde teksten op. Ik heb me er enorm mee vermaakt, de vreugde van het schrijven is zeker belangrijk, maar ik vond de gebruikte voorwaarden te gekunsteld voor dit verslag. Een andere inspiratie was Anthony Burgess’ Clockwork Orange. <br />
Zou ik mijn eigen [[Nadsat]] ontwikkelen?</div>145.48.119.39http://leapedia.nl/index.php?title=Vertaling&diff=447Vertaling2015-07-05T13:53:23Z<p>145.48.119.39: </p>
<hr />
<div>Een vertaling is het resultaat van vertalen. Of het lukt om de ene [[taal]] in de andere taal om te zetten is niet duidelijk.<br />
[[categorie:woord]]</div>145.48.119.39http://leapedia.nl/index.php?title=Verleden&diff=446Verleden2015-07-05T13:49:38Z<p>145.48.119.39: </p>
<hr />
<div>Wat er eerder was dan dit moment.<br />
[[categorie:woord]]</div>145.48.119.39http://leapedia.nl/index.php?title=Haar&diff=445Haar2015-07-05T13:47:44Z<p>145.48.119.39: </p>
<hr />
<div>bezittelijk [[voornaamwoord]] 3ve, of verwijzend naar wat er op je [[hoofd]] groeit, of over je hele [[lichaam]].<br />
[[categorie:woord]]</div>145.48.119.39http://leapedia.nl/index.php?title=Waarom_je_nooit_kunt_samenvatten&diff=444Waarom je nooit kunt samenvatten2015-07-05T13:03:03Z<p>145.48.119.39: </p>
<hr />
<div>Deze [[tekst]] dient gesproken te worden. Zonder [[stem]] en bijhorende interpretatie is deze tekst [[dood]], zonder publiek wordt het een particuliere aangelegenheid. <br />
<br />
Deze [[voordracht]] moet iets zijn wat het niet kan zijn, namelijk een samenvatting. [[Samenvatten]] staat haaks op het karakter van het wer: uitgebreid, uitwaaierend. <br />
In het verslag heb ik het model van de encyclopedie gebruikt, een encyclopedie ga je ook niet samenvatten, net zo min als een telefoonboek. <br />
Samenvatten zou ook inhouden dat ik een keuze in belangrijkheid moet aangeven. Naast de samensteller van de [[encyclopedie]] ben ik ook de verzamelaar (die rollen horen samen). Soms kun je een verzamelaar vragen naar het topstuk uit de collectie. Andere verzamelaars zijn gewoon heel blij met de omvang van hun verzameling. Ik hoor in de laatste categorie en maak daarom die keuze niet. <br />
<br />
Ik maak een onderscheid tussen de oude en de nieuwe encyclopedie. De oude encyclopedie is de veel-delige gebonden versie, zich voordoend als bron van objectieve en complete kennis. <br />
Deze encyclopedie heeft een oordelend karakter; niet alle lemmata krijgen evenveel ruimte. Deze encyclopedie heeft maar ruimte voor één manier van indelen, vaak op basis van het alfabet. Er bestaat geen mogelijkheid om teksten te herzien, dan moet er een hele nieuwe reeks gemaakt worden. Particulieren schaften doorgaan eenmaal in hun leven zo’n reeks aan, zo gezien heeft de encyclopedie een eeuwigheidswaarde voor de eigenaar. <br />
<br />
De nieuwe encyclopedie is [[Wikipedia]]. Deze encyclopedie wordt continu herzien en uitgebreid. De indeling is niet vast en kan op basis van talloze categorieën en associaties. Deze encyclopedie oordeelt niet over de aard en de inhoud van de tekst, er wordt geen onderscheid gemaakt tussen wat belangrijker geacht wordt. Deze encyclopedie biedt ruimte aan tegenspraak en discussie. Wijzigingen kunnen als tekstlagen opgemerkt worden. Door de veelheid van schrijvers verliest het z’n aanspraak op objectiviteit*. Een aanspraak op eeuwigheid is niet aan de orde. <br />
<br />
Tussen de keuze en de keuzeloosheid is een hoop te ontdekken. <br />
De surrealisten hoopten door hun [[écriture automatique]] het onderbewuste aan te spreken en zo niet te sturen teksten te kunnen schrijven. Achteraf hoopten zij hun teksten te kunnen duiden. <br />
Even later in de tijd, en deels als reactie op de surrealisten, ontstaat de [[Oulipo]] kring. Zij stellen rigide regels aan taal, en onderzoeken manieren om (een veelheid aan) tekst te genereren, zoals bijvoorbeeld door het toepassen van [[N+7]]. Door deze voorwaarden aan de taal te stellen kun je de vanzelfsprekendheid (van de schrijver/luisteraar/lezer/jezelf) onder druk zetten. De vraag naar hoe de vorm de inhoud bepaalt kan gesteld worden, en nog verder: er hoeft geen vraag meer naar de inhoud gesteld te worden. Dit is in tegenspraak met bijvoorbeeld opvatting over de romankunst; “wat is het verhaal?” Is de vorm of de klank niet al genoeg? En daarbij nog, wat kun je überhaupt weten over wat een ‘inhoud’ of ‘betekenis’ zou kunnen zijn. <br />
Geheel in de lijn daarvan zullen er ook geen definities voorkomen in mijn verslag*. Een definitie begrenst wat een woord zou kunnen zijn. Daar wil ik vanaf. <br />
<br />
Antonio, honing in de lucht. <br />
Door [[Google Translate]] in te zetten als ‘onbewust’ (en dus niet onderbewust) brein hoop ik tot nieuwe teksten en associaties te komen, die gegenereerd worden in plaats van zelf geschreven. In tegenstelling tot de surrealisten voel ik niet de behoefte deze teksten te duiden. Wat ik wel doe is het [[redigeren]] van de uiteindelijke teksten (oeps, ja dat is een keuze) en het regisseren van de totstandkoming. Ik manipuleer Google’s onbewuste brein, door mijn keuze in de vertaalstappen, al heb ik over de uitkomst niet heel veel te zeggen. Soms is het een compleet nieuwe tekst, in andere gevallen zingt er nog iets van de basistekst door, zoals het verleden van een gegeven door kan klinken in hedendaagse opvattingen. Soms dringt de vergelijking met een palimpsest zich op. <br />
<br />
De traditie van het beeldverbod leert ons niet dat we geen beelden van God mogen maken. Eerder is het een waarschuwing: God is te groot om in het beeld te vatten, een beeld is een te vaste vorm/begrenzing, te bepaalde ‘inhoud’, het suggereert een weten dat er helemaal niet kan zijn. <br />
Zo ontglipt een woord ook altijd aan wat ik denk dat het kan zijn, ik weet er iets van, maar ik kom er niet helemaal achter; wat dat betreft is alles een incomplete tekst (= nachtmerrie en lol van de vertaler ineen).<br />
<br />
Mede onder invloed van de positieve wetenschappen zijn we gaan menen dat we ‘alles’ kunnen bepalen en kennen. Die aanspraak op geldigheid zijn we vervolgens op allerlei terreinen gaan plaatsen, terwijl ze daar helemaal niet horen. We hebben er zelfs een term voor: Verlichting, natuurlijk als antwoord op de duistere middeleeuwen. In de Islam wordt de pre-islamitische tijd aangeduid met Jahilia, wat zoiets als de tijd van de stompzinnige onnozelheid betekent. Beide opvattingen doen een aanspraak op een nieuwe geldigheid, waaraan we nu nog steeds lijden. <br />
Graag zou ik de aanspraak op de geldigheid opschorten. <br />
Misschien wil ik wel even in het duister leven en ronddolen. Of een nieuwe stompzinnigheid ontdekken en mijn verstand verliezen, in de chaos, [[acedia]] of in de woestijn. Ik blijf nog even twijfelen. In een schijnbeweging, of als parodie, begin ik daarna, of tegelijkertijd, of niet, weer met categoriseren van alles dat ik tegenkom. <br />
<br />
In dit bovenstaande kun je twee posities onderscheiden, die van de [[lexicograaf]] en van de [[logomaan]]. De lexicograaf is de verzamelaar, regelbedenker, de regisseur van het spel, de ontwerper van bijvoorbeeld de orde van de Knalgaslamp. Daarnaast bestaat de logomaan; de kletskous, voortbrenger van een onophoudelijke woordenstroom. <br />
Gretig luistert de lexicograaf naar de logomaan, jaloers op de absurde verbanden die zich aan alle logica onttrekken, maar ook boos op de logomaan, omdat die geen regels kan en wil volgen. <br />
Echter, boosheid en jaloezie horen niet in het terrein van de [[logica]]. De lexicograaf valt uit zijn rol en begint te schelden. De logomaan herhaalt de klank en onbedoeld ontstaat er toch een structuur. <br />
De verschillen tussen beiden worden niet opgeheven. <br />
Ik val ook regelmatig uit mijn rol, ik verlies het onderscheid tussen wat ik als echt dacht te kennen en tussen het alsof. Tussen wat ik dacht te weten en wat mij verwart. Tussen de wanorde die ik wil scheppen, en er zelf in verdwalen. Tussen schijnbaar onbegrensde mogelijkheden, de beloften van de tijd, en wat er waar kan worden. Wanneer is het vrijblijvend? <br />
Zijn mijn uitgangspunten wel houdbaar? <br />
<br />
<br />
*) In mijn onderzoeksverslag geef ik één definitie, namelijk die van logomanie. Deze definitie bestaat uit 56 pagina’s.</div>145.48.119.39http://leapedia.nl/index.php?title=Waarom_je_nooit_kunt_samenvatten&diff=443Waarom je nooit kunt samenvatten2015-07-05T13:01:16Z<p>145.48.119.39: </p>
<hr />
<div>Deze [[tekst]] dient gesproken te worden. Zonder [[stem]] en bijhorende interpretatie is deze tekst [[dood]], zonder publiek wordt het een particuliere aangelegenheid. <br />
<br />
Deze [[voordracht]] moet iets zijn wat het niet kan zijn, namelijk een samenvatting. [[Samenvatten]] staat haaks op het karakter van het wer: uitgebreid, uitwaaierend. <br />
In het verslag heb ik het model van de encyclopedie gebruikt, een encyclopedie ga je ook niet samenvatten, net zo min als een telefoonboek. <br />
Samenvatten zou ook inhouden dat ik een keuze in belangrijkheid moet aangeven. Naast de samensteller van de [[encyclopedie]] ben ik ook de verzamelaar (die rollen horen samen). Soms kun je een verzamelaar vragen naar het topstuk uit de collectie. Andere verzamelaars zijn gewoon heel blij met de omvang van hun verzameling. Ik hoor in de laatste categorie en maak daarom die keuze niet. <br />
<br />
Ik maak een onderscheid tussen de oude en de nieuwe encyclopedie. De oude encyclopedie is de veel-delige gebonden versie, zich voordoend als bron van objectieve en complete kennis. <br />
Deze encyclopedie heeft een oordelend karakter; niet alle lemmata krijgen evenveel ruimte. Deze encyclopedie heeft maar ruimte voor één manier van indelen, vaak op basis van het alfabet. Er bestaat geen mogelijkheid om teksten te herzien, dan moet er een hele nieuwe reeks gemaakt worden. Particulieren schaften doorgaan eenmaal in hun leven zo’n reeks aan, zo gezien heeft de encyclopedie een eeuwigheidswaarde voor de eigenaar. <br />
<br />
De nieuwe encyclopedie is [[Wikipedia]]. Deze encyclopedie wordt continu herzien en uitgebreid. De indeling is niet vast en kan op basis van talloze categorieën en associaties. Deze encyclopedie oordeelt niet over de aard en de inhoud van de tekst, er wordt geen onderscheid gemaakt tussen wat belangrijker geacht wordt. Deze encyclopedie biedt ruimte aan tegenspraak en discussie. Wijzigingen kunnen als tekstlagen opgemerkt worden. Door de veelheid van schrijvers verliest het z’n aanspraak op objectiviteit*. Een aanspraak op eeuwigheid is niet aan de orde. <br />
<br />
Tussen de keuze en de keuzeloosheid is een hoop te ontdekken. <br />
De surrealisten hoopten door hun [[écriture automatique]] het onderbewuste aan te spreken en zo niet te sturen teksten te kunnen schrijven. Achteraf hoopten zij hun teksten te kunnen duiden. <br />
Even later in de tijd, en deels als reactie op de surrealisten, ontstaat de [[Oulipo]] kring. Zij stellen rigide regels aan taal, en onderzoeken manieren om (een veelheid aan) tekst te genereren, zoals bijvoorbeeld door het toepassen van [[N+7]]. Door deze voorwaarden aan de taal te stellen kun je de vanzelfsprekendheid (van de schrijver/luisteraar/lezer/jezelf) onder druk zetten. De vraag naar hoe de vorm de inhoud bepaalt kan gesteld worden, en nog verder: er hoeft geen vraag meer naar de inhoud gesteld te worden. Dit is in tegenspraak met bijvoorbeeld opvatting over de romankunst; “wat is het verhaal?” Is de vorm of de klank niet al genoeg? En daarbij nog, wat kun je überhaupt weten over wat een ‘inhoud’ of ‘betekenis’ zou kunnen zijn. <br />
Geheel in de lijn daarvan zullen er ook geen definities voorkomen in mijn verslag*. Een definitie begrenst wat een woord zou kunnen zijn. Daar wil ik vanaf. <br />
<br />
Antonio, honing in de lucht. <br />
Door [[Google Translate]] in te zetten als ‘onbewust’ (en dus niet onderbewust) brein hoop ik tot nieuwe teksten en associaties te komen, die gegenereerd worden in plaats van zelf geschreven. In tegenstelling tot de surrealisten voel ik niet de behoefte deze teksten te duiden. Wat ik wel doe is het [[redigeren]] van de uiteindelijke teksten (oeps, ja dat is een keuze) en het regisseren van de totstandkoming. Ik manipuleer Google’s onbewuste brein, door mijn keuze in de vertaalstappen, al heb ik over de uitkomst niet heel veel te zeggen. Soms is het een compleet nieuwe tekst, in andere gevallen zingt er nog iets van de basistekst door, zoals het verleden van een gegeven door kan klinken in hedendaagse opvattingen. Soms dringt de vergelijking met een palimpsest zich op. <br />
<br />
De traditie van het beeldverbod leert ons niet dat we geen beelden van God mogen maken. Eerder is het een waarschuwing: God is te groot om in het beeld te vatten, een beeld is een te vaste vorm/begrenzing, te bepaalde ‘inhoud’, het suggereert een weten dat er helemaal niet kan zijn. <br />
Zo ontglipt een woord ook altijd aan wat ik denk dat het kan zijn, ik weet er iets van, maar ik kom er niet helemaal achter; wat dat betreft is alles een incomplete tekst (= nachtmerrie en lol van de vertaler ineen).<br />
<br />
Mede onder invloed van de positieve wetenschappen zijn we gaan menen dat we ‘alles’ kunnen bepalen en kennen. Die aanspraak op geldigheid zijn we vervolgens op allerlei terreinen gaan plaatsen, terwijl ze daar helemaal niet horen. We hebben er zelfs een term voor: Verlichting, natuurlijk als antwoord op de duistere middeleeuwen. In de Islam wordt de pre-islamitische tijd aangeduid met Jahilia, wat zoiets als de tijd van de stompzinnige onnozelheid betekent. Beide opvattingen doen een aanspraak op een nieuwe geldigheid, waaraan we nu nog steeds lijden. <br />
Graag zou ik de aanspraak op de geldigheid opschorten. <br />
Misschien wil ik wel even in het duister leven en ronddolen. Of een nieuwe stompzinnigheid ontdekken en mijn verstand verliezen, in de chaos, acedia of in de woestijn. Ik blijf nog even twijfelen. In een schijnbeweging, of als parodie, begin ik daarna, of tegelijkertijd, of niet, weer met categoriseren van alles dat ik tegenkom. <br />
<br />
In dit bovenstaande kun je twee posities onderscheiden, die van de lexicograaf en van de logomaan. De lexicograaf is de verzamelaar, regelbedenker, de regisseur van het spel, de ontwerper van bijvoorbeeld de orde van de Knalgaslamp. Daarnaast bestaat de logomaan; de kletskous, voortbrenger van een onophoudelijke woordenstroom. <br />
Gretig luistert de lexicograaf naar de logomaan, jaloers op de absurde verbanden die zich aan alle logica onttrekken, maar ook boos op de logomaan, omdat die geen regels kan en wil volgen. <br />
Echter, boosheid en jaloezie horen niet in het terrein van de logica. De lexicograaf valt uit zijn rol en begint te schelden. De logomaan herhaalt de klank en onbedoeld ontstaat er toch een structuur. <br />
De verschillen tussen beiden worden niet opgeheven. <br />
Ik val ook regelmatig uit mijn rol, ik verlies het onderscheid tussen wat ik als echt dacht te kennen en tussen het alsof. Tussen wat ik dacht te weten en wat mij verwart. Tussen de wanorde die ik wil scheppen, en er zelf in verdwalen. Tussen schijnbaar onbegrensde mogelijkheden, de beloften van de tijd, en wat er waar kan worden. Wanneer is het vrijblijvend? <br />
Zijn mijn uitgangspunten wel houdbaar? <br />
<br />
<br />
*) In mijn onderzoeksverslag geef ik één definitie, namelijk die van logomanie. Deze definitie bestaat uit 56 pagina’s.</div>145.48.119.39http://leapedia.nl/index.php?title=Waarom_je_nooit_kunt_samenvatten&diff=442Waarom je nooit kunt samenvatten2015-07-05T13:00:30Z<p>145.48.119.39: </p>
<hr />
<div>Deze [[tekst]] dient gesproken te worden. Zonder [[stem]] en bijhorende interpretatie is deze tekst [[dood]], zonder publiek wordt het een particuliere aangelegenheid. <br />
<br />
Deze [[voordracht]] moet iets zijn wat het niet kan zijn, namelijk een samenvatting. [[Samenvatten]] staat haaks op het karakter van het wer: uitgebreid, uitwaaierend. <br />
In het verslag heb ik het model van de encyclopedie gebruikt, een encyclopedie ga je ook niet samenvatten, net zo min als een telefoonboek. <br />
Samenvatten zou ook inhouden dat ik een keuze in belangrijkheid moet aangeven. Naast de samensteller van de [[encyclopedie]] ben ik ook de verzamelaar (die rollen horen samen). Soms kun je een verzamelaar vragen naar het topstuk uit de collectie. Andere verzamelaars zijn gewoon heel blij met de omvang van hun verzameling. Ik hoor in de laatste categorie en maak daarom die keuze niet. <br />
<br />
Ik maak een onderscheid tussen de oude en de nieuwe encyclopedie. De oude encyclopedie is de veel-delige gebonden versie, zich voordoend als bron van objectieve en complete kennis. <br />
Deze encyclopedie heeft een oordelend karakter; niet alle lemmata krijgen evenveel ruimte. Deze encyclopedie heeft maar ruimte voor één manier van indelen, vaak op basis van het alfabet. Er bestaat geen mogelijkheid om teksten te herzien, dan moet er een hele nieuwe reeks gemaakt worden. Particulieren schaften doorgaan eenmaal in hun leven zo’n reeks aan, zo gezien heeft de encyclopedie een eeuwigheidswaarde voor de eigenaar. <br />
<br />
De nieuwe encyclopedie is [[Wikipedia]]. Deze encyclopedie wordt continu herzien en uitgebreid. De indeling is niet vast en kan op basis van talloze categorieën en associaties. Deze encyclopedie oordeelt niet over de aard en de inhoud van de tekst, er wordt geen onderscheid gemaakt tussen wat belangrijker geacht wordt. Deze encyclopedie biedt ruimte aan tegenspraak en discussie. Wijzigingen kunnen als tekstlagen opgemerkt worden. Door de veelheid van schrijvers verliest het z’n aanspraak op objectiviteit*. Een aanspraak op eeuwigheid is niet aan de orde. <br />
<br />
Tussen de keuze en de keuzeloosheid is een hoop te ontdekken. <br />
De surrealisten hoopten door hun [[écriture automatique]] het onderbewuste aan te spreken en zo niet te sturen teksten te kunnen schrijven. Achteraf hoopten zij hun teksten te kunnen duiden. <br />
Even later in de tijd, en deels als reactie op de surrealisten, ontstaat de [[Oulipo]] kring. Zij stellen rigide regels aan taal, en onderzoeken manieren om (een veelheid aan) tekst te genereren, zoals bijvoorbeeld door het toepassen van [[N+7]]. Door deze voorwaarden aan de taal te stellen kun je de vanzelfsprekendheid (van de schrijver/luisteraar/lezer/jezelf) onder druk zetten. De vraag naar hoe de vorm de inhoud bepaalt kan gesteld worden, en nog verder: er hoeft geen vraag meer naar de inhoud gesteld te worden. Dit is in tegenspraak met bijvoorbeeld opvatting over de romankunst; “wat is het verhaal?” Is de vorm of de klank niet al genoeg? En daarbij nog, wat kun je überhaupt weten over wat een ‘inhoud’ of ‘betekenis’ zou kunnen zijn. <br />
Geheel in de lijn daarvan zullen er ook geen definities voorkomen in mijn verslag*. Een definitie begrenst wat een woord zou kunnen zijn. Daar wil ik vanaf. <br />
<br />
Antonio, honing in de lucht. <br />
Door Google Translate in te zetten als ‘onbewust’ (en dus niet onderbewust) brein hoop ik tot nieuwe teksten en associaties te komen, die genereerd worden in plaats van zelf geschreven. In tegenstelling tot de surrealisten voel ik niet de behoefte deze teksten te duiden. Wat ik wel doe is het redigeren van de uiteindelijke teksten (oeps, ja dat is een keuze) en het regisseren van de totstandkoming. Ik manipuleer Google’s onbewuste brein, door mijn keuze in de vertaalstappen, al heb ik over de uitkomst niet heel veel te zeggen. Soms is het een compleet nieuwe tekst, in andere gevallen zingt er nog iets van de basistekst door, zoals het verleden van een gegeven door kan klinken in hedendaagse opvattingen. Soms dringt de vergelijking met een palimpsest zich op. <br />
<br />
De traditie van het beeldverbod leert ons niet dat we geen beelden van God mogen maken. Eerder is het een waarschuwing: God is te groot om in het beeld te vatten, een beeld is een te vaste vorm/begrenzing, te bepaalde ‘inhoud’, het suggereert een weten dat er helemaal niet kan zijn. <br />
Zo ontglipt een woord ook altijd aan wat ik denk dat het kan zijn, ik weet er iets van, maar ik kom er niet helemaal achter; wat dat betreft is alles een incomplete tekst (= nachtmerrie en lol van de vertaler ineen).<br />
<br />
Mede onder invloed van de positieve wetenschappen zijn we gaan menen dat we ‘alles’ kunnen bepalen en kennen. Die aanspraak op geldigheid zijn we vervolgens op allerlei terreinen gaan plaatsen, terwijl ze daar helemaal niet horen. We hebben er zelfs een term voor: Verlichting, natuurlijk als antwoord op de duistere middeleeuwen. In de Islam wordt de pre-islamitische tijd aangeduid met Jahilia, wat zoiets als de tijd van de stompzinnige onnozelheid betekent. Beide opvattingen doen een aanspraak op een nieuwe geldigheid, waaraan we nu nog steeds lijden. <br />
Graag zou ik de aanspraak op de geldigheid opschorten. <br />
Misschien wil ik wel even in het duister leven en ronddolen. Of een nieuwe stompzinnigheid ontdekken en mijn verstand verliezen, in de chaos, acedia of in de woestijn. Ik blijf nog even twijfelen. In een schijnbeweging, of als parodie, begin ik daarna, of tegelijkertijd, of niet, weer met categoriseren van alles dat ik tegenkom. <br />
<br />
In dit bovenstaande kun je twee posities onderscheiden, die van de lexicograaf en van de logomaan. De lexicograaf is de verzamelaar, regelbedenker, de regisseur van het spel, de ontwerper van bijvoorbeeld de orde van de Knalgaslamp. Daarnaast bestaat de logomaan; de kletskous, voortbrenger van een onophoudelijke woordenstroom. <br />
Gretig luistert de lexicograaf naar de logomaan, jaloers op de absurde verbanden die zich aan alle logica onttrekken, maar ook boos op de logomaan, omdat die geen regels kan en wil volgen. <br />
Echter, boosheid en jaloezie horen niet in het terrein van de logica. De lexicograaf valt uit zijn rol en begint te schelden. De logomaan herhaalt de klank en onbedoeld ontstaat er toch een structuur. <br />
De verschillen tussen beiden worden niet opgeheven. <br />
Ik val ook regelmatig uit mijn rol, ik verlies het onderscheid tussen wat ik als echt dacht te kennen en tussen het alsof. Tussen wat ik dacht te weten en wat mij verwart. Tussen de wanorde die ik wil scheppen, en er zelf in verdwalen. Tussen schijnbaar onbegrensde mogelijkheden, de beloften van de tijd, en wat er waar kan worden. Wanneer is het vrijblijvend? <br />
Zijn mijn uitgangspunten wel houdbaar? <br />
<br />
<br />
*) In mijn onderzoeksverslag geef ik één definitie, namelijk die van logomanie. Deze definitie bestaat uit 56 pagina’s.</div>145.48.119.39http://leapedia.nl/index.php?title=Waarom_je_nooit_kunt_samenvatten&diff=441Waarom je nooit kunt samenvatten2015-07-05T12:59:22Z<p>145.48.119.39: </p>
<hr />
<div>Deze [[tekst]] dient gesproken te worden. Zonder [[stem]] en bijhorende interpretatie is deze tekst [[dood]], zonder publiek wordt het een particuliere aangelegenheid. <br />
<br />
Deze [[voordracht]] moet iets zijn wat het niet kan zijn, namelijk een samenvatting. [[Samenvatten]] staat haaks op het karakter van het wer: uitgebreid, uitwaaierend. <br />
In het verslag heb ik het model van de encyclopedie gebruikt, een encyclopedie ga je ook niet samenvatten, net zo min als een telefoonboek. <br />
Samenvatten zou ook inhouden dat ik een keuze in belangrijkheid moet aangeven. Naast de samensteller van de [[encyclopedie]] ben ik ook de verzamelaar (die rollen horen samen). Soms kun je een verzamelaar vragen naar het topstuk uit de collectie. Andere verzamelaars zijn gewoon heel blij met de omvang van hun verzameling. Ik hoor in de laatste categorie en maak daarom die keuze niet. <br />
<br />
Ik maak een onderscheid tussen de oude en de nieuwe encyclopedie. De oude encyclopedie is de veel-delige gebonden versie, zich voordoend als bron van objectieve en complete kennis. <br />
Deze encyclopedie heeft een oordelend karakter; niet alle lemmata krijgen evenveel ruimte. Deze encyclopedie heeft maar ruimte voor één manier van indelen, vaak op basis van het alfabet. Er bestaat geen mogelijkheid om teksten te herzien, dan moet er een hele nieuwe reeks gemaakt worden. Particulieren schaften doorgaan eenmaal in hun leven zo’n reeks aan, zo gezien heeft de encyclopedie een eeuwigheidswaarde voor de eigenaar. <br />
<br />
De nieuwe encyclopedie is [[Wikipedia]]. Deze encyclopedie wordt continu herzien en uitgebreid. De indeling is niet vast en kan op basis van talloze categorieën en associaties. Deze encyclopedie oordeelt niet over de aard en de inhoud van de tekst, er wordt geen onderscheid gemaakt tussen wat belangrijker geacht wordt. Deze encyclopedie biedt ruimte aan tegenspraak en discussie. Wijzigingen kunnen als tekstlagen opgemerkt worden. Door de veelheid van schrijvers verliest het z’n aanspraak op objectiviteit*. Een aanspraak op eeuwigheid is niet aan de orde. <br />
<br />
Tussen de keuze en de keuzeloosheid is een hoop te ontdekken. <br />
De surrealisten hoopten door hun écriture automatique het onderbewuste aan te spreken en zo niet te sturen teksten te kunnen schrijven. Achteraf hoopten zij hun teksten te kunnen duiden. <br />
Even later in de tijd, en deels als reactie op de surrealisten, ontstaat de Oulipo kring. Zij stellen rigide regels aan taal, en onderzoeken manieren om (een veelheid aan) tekst te genereren, zoals bijvoorbeeld door het toepassen van N+7. Door deze voorwaarden aan de taal te stellen kun je de vanzelfsprekendheid (van de schrijver/luisteraar/lezer/jezelf) onder druk zetten. De vraag naar hoe de vorm de inhoud bepaalt kan gesteld worden, en nog verder: er hoeft geen vraag meer naar de inhoud gesteld te worden. Dit is in tegenspraak met bijvoorbeeld opvatting over de romankunst; “wat is het verhaal?” Is de vorm of de klank niet al genoeg? En daarbij nog, wat kun je überhaupt weten over wat een ‘inhoud’ of ‘betekenis’ zou kunnen zijn. <br />
Geheel in de lijn daarvan zullen er ook geen definities voorkomen in mijn verslag*. Een definitie begrenst wat een woord zou kunnen zijn. Daar wil ik vanaf. <br />
<br />
Antonio, honing in de lucht. <br />
Door Google Translate in te zetten als ‘onbewust’ (en dus niet onderbewust) brein hoop ik tot nieuwe teksten en associaties te komen, die genereerd worden in plaats van zelf geschreven. In tegenstelling tot de surrealisten voel ik niet de behoefte deze teksten te duiden. Wat ik wel doe is het redigeren van de uiteindelijke teksten (oeps, ja dat is een keuze) en het regisseren van de totstandkoming. Ik manipuleer Google’s onbewuste brein, door mijn keuze in de vertaalstappen, al heb ik over de uitkomst niet heel veel te zeggen. Soms is het een compleet nieuwe tekst, in andere gevallen zingt er nog iets van de basistekst door, zoals het verleden van een gegeven door kan klinken in hedendaagse opvattingen. Soms dringt de vergelijking met een palimpsest zich op. <br />
<br />
De traditie van het beeldverbod leert ons niet dat we geen beelden van God mogen maken. Eerder is het een waarschuwing: God is te groot om in het beeld te vatten, een beeld is een te vaste vorm/begrenzing, te bepaalde ‘inhoud’, het suggereert een weten dat er helemaal niet kan zijn. <br />
Zo ontglipt een woord ook altijd aan wat ik denk dat het kan zijn, ik weet er iets van, maar ik kom er niet helemaal achter; wat dat betreft is alles een incomplete tekst (= nachtmerrie en lol van de vertaler ineen).<br />
<br />
Mede onder invloed van de positieve wetenschappen zijn we gaan menen dat we ‘alles’ kunnen bepalen en kennen. Die aanspraak op geldigheid zijn we vervolgens op allerlei terreinen gaan plaatsen, terwijl ze daar helemaal niet horen. We hebben er zelfs een term voor: Verlichting, natuurlijk als antwoord op de duistere middeleeuwen. In de Islam wordt de pre-islamitische tijd aangeduid met Jahilia, wat zoiets als de tijd van de stompzinnige onnozelheid betekent. Beide opvattingen doen een aanspraak op een nieuwe geldigheid, waaraan we nu nog steeds lijden. <br />
Graag zou ik de aanspraak op de geldigheid opschorten. <br />
Misschien wil ik wel even in het duister leven en ronddolen. Of een nieuwe stompzinnigheid ontdekken en mijn verstand verliezen, in de chaos, acedia of in de woestijn. Ik blijf nog even twijfelen. In een schijnbeweging, of als parodie, begin ik daarna, of tegelijkertijd, of niet, weer met categoriseren van alles dat ik tegenkom. <br />
<br />
In dit bovenstaande kun je twee posities onderscheiden, die van de lexicograaf en van de logomaan. De lexicograaf is de verzamelaar, regelbedenker, de regisseur van het spel, de ontwerper van bijvoorbeeld de orde van de Knalgaslamp. Daarnaast bestaat de logomaan; de kletskous, voortbrenger van een onophoudelijke woordenstroom. <br />
Gretig luistert de lexicograaf naar de logomaan, jaloers op de absurde verbanden die zich aan alle logica onttrekken, maar ook boos op de logomaan, omdat die geen regels kan en wil volgen. <br />
Echter, boosheid en jaloezie horen niet in het terrein van de logica. De lexicograaf valt uit zijn rol en begint te schelden. De logomaan herhaalt de klank en onbedoeld ontstaat er toch een structuur. <br />
De verschillen tussen beiden worden niet opgeheven. <br />
Ik val ook regelmatig uit mijn rol, ik verlies het onderscheid tussen wat ik als echt dacht te kennen en tussen het alsof. Tussen wat ik dacht te weten en wat mij verwart. Tussen de wanorde die ik wil scheppen, en er zelf in verdwalen. Tussen schijnbaar onbegrensde mogelijkheden, de beloften van de tijd, en wat er waar kan worden. Wanneer is het vrijblijvend? <br />
Zijn mijn uitgangspunten wel houdbaar? <br />
<br />
<br />
*) In mijn onderzoeksverslag geef ik één definitie, namelijk die van logomanie. Deze definitie bestaat uit 56 pagina’s.</div>145.48.119.39http://leapedia.nl/index.php?title=Waarom_je_nooit_kunt_samenvatten&diff=440Waarom je nooit kunt samenvatten2015-07-05T12:58:57Z<p>145.48.119.39: </p>
<hr />
<div>Deze [[tekst]] dient gesproken te worden. Zonder [[stem]] en bijhorende interpretatie is deze tekst [[dood]], zonder publiek wordt het een particuliere aangelegenheid. <br />
<br />
Deze [[voordracht]] moet iets zijn wat het niet kan zijn, namelijk een samenvatting. [[Samenvatten]] staat haaks op het karakter van het wer: uitgebreid, uitwaaierend. <br />
In het verslag heb ik het model van de encyclopedie gebruikt, een encyclopedie ga je ook niet samenvatten, net zo min als een telefoonboek. <br />
Samenvatten zou ook inhouden dat ik een keuze in belangrijkheid moet aangeven. Naast de samensteller van de [[encyclopedie]] ben ik ook de verzamelaar (die rollen horen samen). Soms kun je een verzamelaar vragen naar het topstuk uit de collectie. Andere verzamelaars zijn gewoon heel blij met de omvang van hun verzameling. Ik hoor in de laatste categorie en maak daarom die keuze niet. <br />
<br />
Ik maak een onderscheid tussen de oude en de nieuwe encyclopedie. De oude encyclopedie is de veel-delige gebonden versie, zich voordoend als bron van objectieve en complete kennis. <br />
Deze encyclopedie heeft een oordelend karakter; niet alle lemmata krijgen evenveel ruimte. Deze encyclopedie heeft maar ruimte voor één manier van indelen, vaak op basis van het alfabet. Er bestaat geen mogelijkheid om teksten te herzien, dan moet er een hele nieuwe reeks gemaakt worden. Particulieren schaften doorgaan eenmaal in hun leven zo’n reeks aan, zo gezien heeft de encyclopedie een eeuwigheidswaarde voor de eigenaar. <br />
<br />
De nieuwe encyclopedie is Wikipedia. Deze encyclopedie wordt continu herzien en uitgebreid. De indeling is niet vast en kan op basis van talloze categorieën en associaties. Deze encyclopedie oordeelt niet over de aard en de inhoud van de tekst, er wordt geen onderscheid gemaakt tussen wat belangrijker geacht wordt. Deze encyclopedie biedt ruimte aan tegenspraak en discussie. Wijzigingen kunnen als tekstlagen opgemerkt worden. Door de veelheid van schrijvers verliest het z’n aanspraak op objectiviteit*. Een aanspraak op eeuwigheid is niet aan de orde. <br />
<br />
Tussen de keuze en de keuzeloosheid is een hoop te ontdekken. <br />
De surrealisten hoopten door hun écriture automatique het onderbewuste aan te spreken en zo niet te sturen teksten te kunnen schrijven. Achteraf hoopten zij hun teksten te kunnen duiden. <br />
Even later in de tijd, en deels als reactie op de surrealisten, ontstaat de Oulipo kring. Zij stellen rigide regels aan taal, en onderzoeken manieren om (een veelheid aan) tekst te genereren, zoals bijvoorbeeld door het toepassen van N+7. Door deze voorwaarden aan de taal te stellen kun je de vanzelfsprekendheid (van de schrijver/luisteraar/lezer/jezelf) onder druk zetten. De vraag naar hoe de vorm de inhoud bepaalt kan gesteld worden, en nog verder: er hoeft geen vraag meer naar de inhoud gesteld te worden. Dit is in tegenspraak met bijvoorbeeld opvatting over de romankunst; “wat is het verhaal?” Is de vorm of de klank niet al genoeg? En daarbij nog, wat kun je überhaupt weten over wat een ‘inhoud’ of ‘betekenis’ zou kunnen zijn. <br />
Geheel in de lijn daarvan zullen er ook geen definities voorkomen in mijn verslag*. Een definitie begrenst wat een woord zou kunnen zijn. Daar wil ik vanaf. <br />
<br />
Antonio, honing in de lucht. <br />
Door Google Translate in te zetten als ‘onbewust’ (en dus niet onderbewust) brein hoop ik tot nieuwe teksten en associaties te komen, die genereerd worden in plaats van zelf geschreven. In tegenstelling tot de surrealisten voel ik niet de behoefte deze teksten te duiden. Wat ik wel doe is het redigeren van de uiteindelijke teksten (oeps, ja dat is een keuze) en het regisseren van de totstandkoming. Ik manipuleer Google’s onbewuste brein, door mijn keuze in de vertaalstappen, al heb ik over de uitkomst niet heel veel te zeggen. Soms is het een compleet nieuwe tekst, in andere gevallen zingt er nog iets van de basistekst door, zoals het verleden van een gegeven door kan klinken in hedendaagse opvattingen. Soms dringt de vergelijking met een palimpsest zich op. <br />
<br />
De traditie van het beeldverbod leert ons niet dat we geen beelden van God mogen maken. Eerder is het een waarschuwing: God is te groot om in het beeld te vatten, een beeld is een te vaste vorm/begrenzing, te bepaalde ‘inhoud’, het suggereert een weten dat er helemaal niet kan zijn. <br />
Zo ontglipt een woord ook altijd aan wat ik denk dat het kan zijn, ik weet er iets van, maar ik kom er niet helemaal achter; wat dat betreft is alles een incomplete tekst (= nachtmerrie en lol van de vertaler ineen).<br />
<br />
Mede onder invloed van de positieve wetenschappen zijn we gaan menen dat we ‘alles’ kunnen bepalen en kennen. Die aanspraak op geldigheid zijn we vervolgens op allerlei terreinen gaan plaatsen, terwijl ze daar helemaal niet horen. We hebben er zelfs een term voor: Verlichting, natuurlijk als antwoord op de duistere middeleeuwen. In de Islam wordt de pre-islamitische tijd aangeduid met Jahilia, wat zoiets als de tijd van de stompzinnige onnozelheid betekent. Beide opvattingen doen een aanspraak op een nieuwe geldigheid, waaraan we nu nog steeds lijden. <br />
Graag zou ik de aanspraak op de geldigheid opschorten. <br />
Misschien wil ik wel even in het duister leven en ronddolen. Of een nieuwe stompzinnigheid ontdekken en mijn verstand verliezen, in de chaos, acedia of in de woestijn. Ik blijf nog even twijfelen. In een schijnbeweging, of als parodie, begin ik daarna, of tegelijkertijd, of niet, weer met categoriseren van alles dat ik tegenkom. <br />
<br />
In dit bovenstaande kun je twee posities onderscheiden, die van de lexicograaf en van de logomaan. De lexicograaf is de verzamelaar, regelbedenker, de regisseur van het spel, de ontwerper van bijvoorbeeld de orde van de Knalgaslamp. Daarnaast bestaat de logomaan; de kletskous, voortbrenger van een onophoudelijke woordenstroom. <br />
Gretig luistert de lexicograaf naar de logomaan, jaloers op de absurde verbanden die zich aan alle logica onttrekken, maar ook boos op de logomaan, omdat die geen regels kan en wil volgen. <br />
Echter, boosheid en jaloezie horen niet in het terrein van de logica. De lexicograaf valt uit zijn rol en begint te schelden. De logomaan herhaalt de klank en onbedoeld ontstaat er toch een structuur. <br />
De verschillen tussen beiden worden niet opgeheven. <br />
Ik val ook regelmatig uit mijn rol, ik verlies het onderscheid tussen wat ik als echt dacht te kennen en tussen het alsof. Tussen wat ik dacht te weten en wat mij verwart. Tussen de wanorde die ik wil scheppen, en er zelf in verdwalen. Tussen schijnbaar onbegrensde mogelijkheden, de beloften van de tijd, en wat er waar kan worden. Wanneer is het vrijblijvend? <br />
Zijn mijn uitgangspunten wel houdbaar? <br />
<br />
<br />
*) In mijn onderzoeksverslag geef ik één definitie, namelijk die van logomanie. Deze definitie bestaat uit 56 pagina’s.</div>145.48.119.39http://leapedia.nl/index.php?title=Waarom_je_nooit_kunt_samenvatten&diff=439Waarom je nooit kunt samenvatten2015-07-05T12:58:28Z<p>145.48.119.39: </p>
<hr />
<div>Deze [[tekst]] dient gesproken te worden. Zonder [[stem]] en bijhorende interpretatie is deze tekst [[dood]], zonder publiek wordt het een particuliere aangelegenheid. <br />
<br />
Deze [[voordracht]] moet iets zijn wat het niet kan zijn, namelijk een samenvatting. [[Samenvatten]] staat haaks op het karakter van het wer: uitgebreid, uitwaaierend. <br />
In het verslag heb ik het model van de encyclopedie gebruikt, een encyclopedie ga je ook niet samenvatten, net zo min als een telefoonboek. <br />
Samenvatten zou ook inhouden dat ik een keuze in belangrijkheid moet aangeven. Naast de samensteller van de encyclopedie ben ik ook de verzamelaar (die rollen horen samen). Soms kun je een verzamelaar vragen naar het topstuk uit de collectie. Andere verzamelaars zijn gewoon heel blij met de omvang van hun verzameling. Ik hoor in de laatste categorie en maak daarom die keuze niet. <br />
<br />
Ik maak een onderscheid tussen de oude en de nieuwe encyclopedie. De oude encyclopedie is de veel-delige gebonden versie, zich voordoend als bron van objectieve en complete kennis. <br />
Deze encyclopedie heeft een oordelend karakter; niet alle lemmata krijgen evenveel ruimte. Deze encyclopedie heeft maar ruimte voor één manier van indelen, vaak op basis van het alfabet. Er bestaat geen mogelijkheid om teksten te herzien, dan moet er een hele nieuwe reeks gemaakt worden. Particulieren schaften doorgaan eenmaal in hun leven zo’n reeks aan, zo gezien heeft de encyclopedie een eeuwigheidswaarde voor de eigenaar. <br />
<br />
De nieuwe encyclopedie is Wikipedia. Deze encyclopedie wordt continu herzien en uitgebreid. De indeling is niet vast en kan op basis van talloze categorieën en associaties. Deze encyclopedie oordeelt niet over de aard en de inhoud van de tekst, er wordt geen onderscheid gemaakt tussen wat belangrijker geacht wordt. Deze encyclopedie biedt ruimte aan tegenspraak en discussie. Wijzigingen kunnen als tekstlagen opgemerkt worden. Door de veelheid van schrijvers verliest het z’n aanspraak op objectiviteit*. Een aanspraak op eeuwigheid is niet aan de orde. <br />
<br />
Tussen de keuze en de keuzeloosheid is een hoop te ontdekken. <br />
De surrealisten hoopten door hun écriture automatique het onderbewuste aan te spreken en zo niet te sturen teksten te kunnen schrijven. Achteraf hoopten zij hun teksten te kunnen duiden. <br />
Even later in de tijd, en deels als reactie op de surrealisten, ontstaat de Oulipo kring. Zij stellen rigide regels aan taal, en onderzoeken manieren om (een veelheid aan) tekst te genereren, zoals bijvoorbeeld door het toepassen van N+7. Door deze voorwaarden aan de taal te stellen kun je de vanzelfsprekendheid (van de schrijver/luisteraar/lezer/jezelf) onder druk zetten. De vraag naar hoe de vorm de inhoud bepaalt kan gesteld worden, en nog verder: er hoeft geen vraag meer naar de inhoud gesteld te worden. Dit is in tegenspraak met bijvoorbeeld opvatting over de romankunst; “wat is het verhaal?” Is de vorm of de klank niet al genoeg? En daarbij nog, wat kun je überhaupt weten over wat een ‘inhoud’ of ‘betekenis’ zou kunnen zijn. <br />
Geheel in de lijn daarvan zullen er ook geen definities voorkomen in mijn verslag*. Een definitie begrenst wat een woord zou kunnen zijn. Daar wil ik vanaf. <br />
<br />
Antonio, honing in de lucht. <br />
Door Google Translate in te zetten als ‘onbewust’ (en dus niet onderbewust) brein hoop ik tot nieuwe teksten en associaties te komen, die genereerd worden in plaats van zelf geschreven. In tegenstelling tot de surrealisten voel ik niet de behoefte deze teksten te duiden. Wat ik wel doe is het redigeren van de uiteindelijke teksten (oeps, ja dat is een keuze) en het regisseren van de totstandkoming. Ik manipuleer Google’s onbewuste brein, door mijn keuze in de vertaalstappen, al heb ik over de uitkomst niet heel veel te zeggen. Soms is het een compleet nieuwe tekst, in andere gevallen zingt er nog iets van de basistekst door, zoals het verleden van een gegeven door kan klinken in hedendaagse opvattingen. Soms dringt de vergelijking met een palimpsest zich op. <br />
<br />
De traditie van het beeldverbod leert ons niet dat we geen beelden van God mogen maken. Eerder is het een waarschuwing: God is te groot om in het beeld te vatten, een beeld is een te vaste vorm/begrenzing, te bepaalde ‘inhoud’, het suggereert een weten dat er helemaal niet kan zijn. <br />
Zo ontglipt een woord ook altijd aan wat ik denk dat het kan zijn, ik weet er iets van, maar ik kom er niet helemaal achter; wat dat betreft is alles een incomplete tekst (= nachtmerrie en lol van de vertaler ineen).<br />
<br />
Mede onder invloed van de positieve wetenschappen zijn we gaan menen dat we ‘alles’ kunnen bepalen en kennen. Die aanspraak op geldigheid zijn we vervolgens op allerlei terreinen gaan plaatsen, terwijl ze daar helemaal niet horen. We hebben er zelfs een term voor: Verlichting, natuurlijk als antwoord op de duistere middeleeuwen. In de Islam wordt de pre-islamitische tijd aangeduid met Jahilia, wat zoiets als de tijd van de stompzinnige onnozelheid betekent. Beide opvattingen doen een aanspraak op een nieuwe geldigheid, waaraan we nu nog steeds lijden. <br />
Graag zou ik de aanspraak op de geldigheid opschorten. <br />
Misschien wil ik wel even in het duister leven en ronddolen. Of een nieuwe stompzinnigheid ontdekken en mijn verstand verliezen, in de chaos, acedia of in de woestijn. Ik blijf nog even twijfelen. In een schijnbeweging, of als parodie, begin ik daarna, of tegelijkertijd, of niet, weer met categoriseren van alles dat ik tegenkom. <br />
<br />
In dit bovenstaande kun je twee posities onderscheiden, die van de lexicograaf en van de logomaan. De lexicograaf is de verzamelaar, regelbedenker, de regisseur van het spel, de ontwerper van bijvoorbeeld de orde van de Knalgaslamp. Daarnaast bestaat de logomaan; de kletskous, voortbrenger van een onophoudelijke woordenstroom. <br />
Gretig luistert de lexicograaf naar de logomaan, jaloers op de absurde verbanden die zich aan alle logica onttrekken, maar ook boos op de logomaan, omdat die geen regels kan en wil volgen. <br />
Echter, boosheid en jaloezie horen niet in het terrein van de logica. De lexicograaf valt uit zijn rol en begint te schelden. De logomaan herhaalt de klank en onbedoeld ontstaat er toch een structuur. <br />
De verschillen tussen beiden worden niet opgeheven. <br />
Ik val ook regelmatig uit mijn rol, ik verlies het onderscheid tussen wat ik als echt dacht te kennen en tussen het alsof. Tussen wat ik dacht te weten en wat mij verwart. Tussen de wanorde die ik wil scheppen, en er zelf in verdwalen. Tussen schijnbaar onbegrensde mogelijkheden, de beloften van de tijd, en wat er waar kan worden. Wanneer is het vrijblijvend? <br />
Zijn mijn uitgangspunten wel houdbaar? <br />
<br />
<br />
*) In mijn onderzoeksverslag geef ik één definitie, namelijk die van logomanie. Deze definitie bestaat uit 56 pagina’s.</div>145.48.119.39http://leapedia.nl/index.php?title=Lea&diff=437Lea2015-07-05T11:23:30Z<p>145.48.119.39: </p>
<hr />
<div>[[Voornaam]], mijn voornaam. [[Bijbel]]s figuur, zie [[Genesis]]. De [[vertaling]] van deze [[naam]] is niet erg flatteus.<br />
<br />
[[categorie: Lea]] [[categorie:naam]]</div>145.48.119.39http://leapedia.nl/index.php?title=Nol_Kox_tegenwerpingen&diff=436Nol Kox tegenwerpingen2015-07-05T11:22:40Z<p>145.48.119.39: </p>
<hr />
<div>De Eindhovense stadprediker Nol Kox, die misschien ook postzegelverzamelaar was en net zo goed een andere naam had kunnen hebben, had geen rotzooi moeten achterlaten bij het voeren van de duiven, al was niet duidelijk of die rotzooi van hem of van de duiven was. Dit vindt de economische politierechter, die niet persee helemaal zeker van zijn standpunt hoeft te zijn, maar opgemerkt moet worden dat het niet duidelijk is waar het woordje 'economische' nu precies betrekking op heeft.<br />
<br />
Toch legde deze politierechter Kox (nu lijkt het net alsof de politierechter Kox heet, dat is echter niet zo. Zou het Nederlands naamvallen hebben, dan had Kox in de datief gestaan en hadden we dat probleem niet. De naam van de politierechter wordt in dit stuk echter niet genoemd), enkel een voorwaardelijke boete op, van 130 euro. Omdat dit een voorwaardelijke boete betrof, had het bedrag ook hoger lager, of toch even hoog kunnen zijn. Aan acht - het konden er meer of minder zijn- soortgelijke, of toch niet helemaal gelijke, overtredingen achtte de rechter hem ook schuldig, al viel het misschien nog wel mee hoe schuldig hij was, maar hij legde verder niets op dat op straf leek. <br />
Kox, het kon menig ander ook overkomen, lag al vaker, niet precies hoe vaak dan, overhoop met de autoriteiten, al was ook niet bekend uit welke personen al die autoriteiten dan bestonden, en daarom kan er helaas niets met zekerheid over gezegd worden. <br />
<br />
Zo werd de Jezusfan, die ook Christus-, Messias-, Emmanuel-, Zoon van God-, etc-fan genoemd had kunnen worden, een stadscentrumverbod, al kan gezien de geschiedenis van Eindhoven in strikte zin niet over centrum gesproken worden, omdat Eindhoven ontstaan is uit diverse aan elkaar gegroeide kernen, wel bestaat er zoiets als 'Stadsdeel Centrum', maar dit terzijde. <br />
Kox had te luidkeels het geloof verkondigd, al is nergens uit op te maken hoeveel decibellen hij had voortgebracht, of daar een objectieve maat voor was of dat dit vooral gebaseerd was op een subjectief gevoel. Voorts kan opgemerkt worden dat 'het geloof verkondigen' nogal vaag is. Nu kunnen we er wel van uit gaan dat dit om het christelijk geloof gaat, maar niet duidelijk wordt uit welke denominatie Kox afkomstig is en ook niet in hoeverre hij er een persoonlijke draai aan heeft gegeven. Ook wordt niet duidelijk of Kox een christelijke opvoeding heeft gekregen, of pas op latere leeftijd het spreekwoordelijke, ook onduidelijke, licht heeft gezien. <br />
<br />
Kox had ook gecollecteerd zonder vergunning, maar voor welk doel hij collecteerde, wat hij hiermee ophaalde en in welke vorm, denk aan een voorkeur voor munt- of briefgeld (en dan ook een voorkeur voor kleur of formaat) of zelfs buitenlandse valuta, is niet bekend. Hoeveel mensen hij aansprak en in welke vorm en wat de reacties waren is ook niet bekend.<br />
[[categorie:naam]]</div>145.48.119.39http://leapedia.nl/index.php?title=Manpar_Coodie&diff=435Manpar Coodie2015-07-05T11:22:04Z<p>145.48.119.39: </p>
<hr />
<div>Manpar Coodie is een schrijver. Eerder schreef Manpar Coodie over [http://nl.wikipedia.org/wiki/Perdiep_Ramesar Perdiep Ramesar], de journalist die bronnen uit zijn [[duim]] zoog. Als verkenner ging hij op onderzoek uit bij [http://nl.wikipedia.org/wiki/Hoofdpagina Wikipedia], om de strategieën te ontdekken. Met enig plezier zag hij toe hoe de door hem geschreven pagina steeds gewijzigd werd, maar ook steeds meer aanzien geniet. Met verbazing zag hij hoe de pagina ook steeds manipulatiever werd, iets dat hij niet had meegegeven. <br />
Momenteel komt zijn pagina op nr.3 binnen bij Google. <br />
[[categorie:schrijver]] [[categorie:wikipedia]]<br />
[[categorie:naam]]</div>145.48.119.39http://leapedia.nl/index.php?title=Eefje_van_M.&diff=434Eefje van M.2015-07-05T11:21:28Z<p>145.48.119.39: </p>
<hr />
<div>Via [[Facebook]] ontmoette ik Eefje van M. Ik zocht iemand die een deel van mijn [[hooglied]]teksten zou willen voordragen. Dat de [[tekst]] [[e-loos]] is, vond ze erg leuk, haar naam zou zonder e namelijk onuitspreekbaar zijn, fj. Haar achternaam vergeet ik steeds, ik vind Van M. volstrekt logisch klinken. Van Em, Emmeken. <br />
Rijmt op hemmeken. Oma Rien vertelde ooit dat ze op de kweekschool het [[verkleinwoord]] van hemd niet wist. Thuis, in Zuid-Limburg, spraken ze over hemmeke. <br />
Het taaladvies, zo las ik net, geeft de voorkeur – in [[schrijftaal]] – aan hemdje. Ik weet niet waarom ik zelf dacht dat het hempje was<br />
<br />
Zojuist, zondag 5 juli 2015, om 11.22, werd dit bericht ook door Eefje van M. goedgekeurd. Ze stelde wel de vraag of de titel: Eefje van m. veranderd kon worden in Eefje van M. Dit wordt uiteraard zo spoedig mogelijk gedaan.<br />
[[categorie:naam]]</div>145.48.119.39http://leapedia.nl/index.php?title=Categorie:Naam&diff=433Categorie:Naam2015-07-05T11:20:58Z<p>145.48.119.39: Lege pagina aangemaakt</p>
<hr />
<div></div>145.48.119.39http://leapedia.nl/index.php?title=My_wiki:Info&diff=432My wiki:Info2015-07-05T11:20:12Z<p>145.48.119.39: </p>
<hr />
<div>Leapedia is de encyclopedie van [[Lea]] Theunissen. <br />
<br />
[[Tekst]] heeft altijd geschiedenis nodig om betekenis te krijgen en is voortdurend in beweging. Deze encyclopedie zal daarom ook continu geüpdate en gereviseerd worden. Alles wordt steeds verder gecategoriseerd, gelabeld, aangevuld. <br />
<br />
Vraag een willekeurige pagina op, klik door, zoek gericht of verdwaal, onderzoek de [[categorie]]ën.<br />
<br />
op Leapedia.nl zijn alle [http://leapedia.nl/Blauwe_link blauwe links] doorklikbaar. Het kan zijn dat de link verwijderd is, dan wordt de link weer rood. Een [[rode link]] kan ook een blauwe link worden.<br />
<br />
Alle teksten zijn geschreven om uitgesproken te worden. In die zin zijn het scripts die uitgevoerd kunnen en moeten worden.<br />
[[categorie:encyclopedie]]<br />
<br />
Leapedia is een ongedefiniëerde mengvorm tussen [[logomanie]] en [[lexicografie]]</div>145.48.119.39http://leapedia.nl/index.php?title=My_wiki:Info&diff=431My wiki:Info2015-07-05T11:19:05Z<p>145.48.119.39: </p>
<hr />
<div>Leapedia is de encyclopedie van [[Lea]] Theunissen. <br />
<br />
[[Tekst]] heeft altijd geschiedenis nodig om betekenis te krijgen en is voortdurend in beweging. Deze encyclopedie zal daarom ook continu geüpdate en gereviseerd worden. Alles wordt steeds verder gecategoriseerd, gelabeld, aangevuld. <br />
<br />
Vraag een willekeurige pagina op, klik door, zoek gericht of verdwaal, onderzoek de [[categorie]]ën.<br />
<br />
Alle blauwe links zijn aanklikbaar. De rode links missen nog, die komen in de loop der tijd. <br />
<br />
Alle teksten zijn geschreven om uitgesproken te worden. In die zin zijn het scripts die uitgevoerd kunnen en moeten worden.<br />
[[categorie:encyclopedie]]<br />
<br />
Leapedia is een ongedefiniëerde mengvorm tussen [[logomanie]] en [[lexicografie]]</div>145.48.119.39http://leapedia.nl/index.php?title=My_wiki:Info&diff=430My wiki:Info2015-07-05T11:18:41Z<p>145.48.119.39: </p>
<hr />
<div>Leapedia is de encyclopedie van [[Lea]] Theunissen. <br />
<br />
[[Tekst]] heeft altijd geschiedenis nodig om betekenis te krijgen en is voortdurend in beweging. Deze encyclopedie zal daarom ook continu geüpdate en gereviseerd worden. Alles wordt steeds verder gecategoriseerd, gelabeld, aangevuld. <br />
<br />
Vraag een willekeurige pagina op, klik door, zoek gericht of verdwaal, onderzoek de [[categorie]]ën.<br />
<br />
Alle [[blauwe links]] zijn aanklikbaar. De rode links missen nog, die komen in de loop der tijd. <br />
<br />
Alle teksten zijn geschreven om uitgesproken te worden. In die zin zijn het scripts die uitgevoerd kunnen en moeten worden.<br />
[[categorie:encyclopedie]]<br />
<br />
Leapedia is een ongedefiniëerde mengvorm tussen [[logomanie]] en [[lexicografie]]</div>145.48.119.39http://leapedia.nl/index.php?title=My_wiki:Privacybeleid&diff=429My wiki:Privacybeleid2015-07-05T11:17:12Z<p>145.48.119.39: </p>
<hr />
<div>Ik kan niets garanderen over uw privacy. Ik ben er niet op uit om iets van te weten te komen, of u moet mij dat laten weten.</div>145.48.119.39http://leapedia.nl/index.php?title=Vadermoord_en_restjes&diff=428Vadermoord en restjes2015-07-05T11:11:48Z<p>145.48.119.39: </p>
<hr />
<div>Toen ik na de expositie “De vadermoord” de spullen op ging ruimen, moest ik ook de zandtekening die mijn vader had gemaakt opruimen. Het was heel fijn vogelzand, er zat een beetje anijs in. <br />
Bij de opening van de expositie had ik teveel bier gedronken, en toen ik de volgende dag als suppoost/gastvrouw bij mijn eigen expositie zat, werd ik er misselijk van. Ik proefde alleen maar anijs, en vervloekte dat zand. De dag erop had ik er geen last meer van.<br />
Bij het opruimen was ik heel voorzichtig. Het was een grote hoop, 25kg, maar ik kon het toch niet meer bewaren, daar kwam ik achter. Ik goot het zand vanaf het blik in de vuilnisbak. Dag pa. <br />
<br />
Een van mijn [[kat]]ten ging [[dood]]. Ze was oud en op. We wisten dat ze dood zou gaan. De afspraak om haar in te laten slapen stond al, maar die konden we achteraf annuleren. Het was even mooi als vreemd om haar te zien sterven. <br />
Ik ben een streng kattenvrouwtje, de katten mogen niet op de bank als ik aan het eten ben. Maar die laatste avond at ik een bakje ijs met slagroom, en mijn oude dametje sprong op de bank. Even wilde ik haar wegsturen, daarna dacht laat maar. Ze dook met haar snoet in mijn bakje ijs, slokte er flink wat van op, daarna zat haar snuit helemaal onder. Ze was al te verdwaasd om haar snoet te poetsen, dat heb ik maar gedaan. <br />
’s Nachts heb ik bij haar op de bank geslapen, ze krulde zich helemaal tegen me aan. Tot het eind van de volgende ochtend heeft ze zo gelegen, toen zocht een rustig plaatsje. Ik heb haar een beetje afgeschermd van de andere katten, en iets op de vloer gelegd zodat ze nog eens kon gaan verliggen (slappe kat op gladde vloer). Toen kwam Patrick thuis. Hij pakte haar op, ze slaakte een luide kreet, daarna telden we de intervallen in haar adem. Het waren zuchtjes, steeds minder vaak. <br />
<br />
Ik belde de dierenarts om de afspraak te annuleren. Kan ik ook mijn kat naar jullie brengen? Dat is goed, dan wordt ze verbrand samen met andere huisdieren. <br />
Dat is goed. <br />
Je hoeft geen individuele crematie met urn?<br />
Nee, dat hoeft niet. <br />
<br />
De volgende dag breng ik de kat naar de dierenarts. Oh, je komt voor de destructie?<br />
Dat had ze best wat anders mogen zeggen.<br />
[[categorie:vadermoord]]<br />
<br />
Destructie en resten. <br />
Bij het opruimen van de expositie in De Fabriek was ik wat later, mijn lieve studiegenootjes hebben, zonder dat ik vroeg, mijn spullen ook opgeruimd. <br />
Het schuursel/stof dat bij het werk hoorde krijg ik aangereikt, netjes in een afsluitbaar zakje. <br />
Ik weet niet wat ik ermee moet. Het voelt alsof ze iets aangeraakt hebben wat ze niet mochten raken. Ze hebben mijn stof weer terug tot stof gebracht en in een zakje verzameld. Ergens doet het een beetje pijn. <br />
<br />
Simon ging dood. Simon ging eindelijk dood, het had al te lang geduurd. De huisarts zei dat het slaapmiddel in ongeveer een half uur zou gaan werken, en binnen een half uur was hij dood. <br />
Je moeder kuste hem vaarwel en jij ging huilend naar buiten, ik achter je aan, zo lang zijn we niet buiten geweest, maar weer binnen was hij al dood. Je broer was erbij, dat zal je nog vaak horen. <br />
Om je moeder niet te belasten besloten we het lichaam die nacht nog op te laten halen. <br />
We volgden het lichaam tot in de auto en je zei: dag pa. <br />
Ik heb me nog nooit zo rot gevoeld om iets wat ik ooit om te spotten zei.<br />
[[categorie:katten]]</div>145.48.119.39http://leapedia.nl/index.php?title=Vadermoord_en_restjes&diff=427Vadermoord en restjes2015-07-05T11:11:23Z<p>145.48.119.39: </p>
<hr />
<div>Toen ik na de expositie “De vadermoord” de spullen op ging ruimen, moest ik ook de zandtekening die mijn vader had gemaakt opruimen. Het was heel fijn vogelzand, er zat een beetje anijs in. <br />
Bij de opening van de expositie had ik teveel bier gedronken, en toen ik de volgende dag als suppoost/gastvrouw bij mijn eigen expositie zat, werd ik er misselijk van. Ik proefde alleen maar anijs, en vervloekte dat zand. De dag erop had ik er geen last meer van.<br />
Bij het opruimen was ik heel voorzichtig. Het was een grote hoop, 25kg, maar ik kon het toch niet meer bewaren, daar kwam ik achter. Ik goot het zand vanaf het blik in de vuilnisbak. Dag pa. <br />
<br />
Een van mijn [[kat]]ten ging [[dood]]. Ze was oud en op. We wisten dat ze dood zou gaan. De afspraak om haar in te laten slapen stond al, maar die konden we achteraf annuleren. Het was even mooi als vreemd om haar te zien sterven. <br />
Ik ben een streng kattenvrouwtje, de katten mogen niet op de bank als ik aan het eten ben. Maar die laatste avond at ik een bakje ijs met slagroom, en mijn oude dametje sprong op de bank. Even wilde ik haar wegsturen, daarna dacht laat maar. Ze dook met haar snoet in mijn bakje ijs, slokte er flink wat van op, daarna zat haar snuit helemaal onder. Ze was al te verdwaasd om haar snoet te poetsen, dat heb ik maar gedaan. <br />
’s Nachts heb ik bij haar op de bank geslapen, ze krulde zich helemaal tegen me aan. Tot het eind van de volgende ochtend heeft ze zo gelegen, toen zocht een rustig plaatsje. Ik heb haar een beetje afgeschermd van de andere katten, en iets op de vloer gelegd zodat ze nog eens kon gaan verliggen (slappe kat op gladde vloer). Toen kwam Patrick thuis. Hij pakte haar op, ze slaakte een luide kreet, daarna telden we de intervallen in haar adem. Het waren zuchtjes, steeds minder vaak. <br />
<br />
Ik belde de dierenarts om de afspraak te annuleren. Kan ik ook mijn kat naar jullie brengen? Dat is goed, dan wordt ze verbrand samen met andere huisdieren. <br />
Dat is goed. <br />
Je hoeft geen individuele crematie met urn?<br />
Nee, dat hoeft niet. <br />
<br />
De volgende dag breng ik de kat naar de dierenarts. Oh, je komt voor de destructie?<br />
Dat had ze best wat anders mogen zeggen.<br />
[[categorie:vadermoord]]<br />
<br />
Destructie en resten. <br />
Bij het opruimen van de expositie in De Fabriek was ik wat later, mijn lieve studiegenootjes hebben, zonder dat ik vroeg, mijn spullen ook opgeruimd. <br />
Het schuursel/stof dat bij het werk hoorde krijg ik aangereikt, netjes in een afsluitbaar zakje. <br />
Ik weet niet wat ik ermee moet. Het voelt alsof ze iets aangeraakt hebben wat ze niet mochten raken. Ze hebben mijn stof weer terug tot stof gebracht en in een zakje verzameld. Ergens doet het een beetje pijn. <br />
<br />
Simon ging dood. Simon ging eindelijk dood, het had al te lang geduurd. De huisarts zei dat het slaapmiddel in ongeveer een half uur zou gaan werken, en binnen een half uur was hij dood. <br />
Je moeder kuste hem vaarwel en jij ging huilend naar buiten, ik achter je aan, zo lang zijn we niet buiten geweest, maar weer binnen was hij al dood. Je broer was erbij, dat zal je nog vaak horen. <br />
Om je moeder niet te belasten besloten we het lichaam die nacht nog op te laten halen. <br />
We volgden het lichaam tot in de auto en je zei: dag pa. <br />
Ik heb me nog nooit zo rot gevoeld om iets wat ik ooit om te spotten zei.<br />
[[categorie:kat]]</div>145.48.119.39http://leapedia.nl/index.php?title=Vadermoord_en_restjes&diff=426Vadermoord en restjes2015-07-05T11:10:21Z<p>145.48.119.39: </p>
<hr />
<div>Toen ik na de expositie “De vadermoord” de spullen op ging ruimen, moest ik ook de zandtekening die mijn vader had gemaakt opruimen. Het was heel fijn vogelzand, er zat een beetje anijs in. <br />
Bij de opening van de expositie had ik teveel bier gedronken, en toen ik de volgende dag als suppoost/gastvrouw bij mijn eigen expositie zat, werd ik er misselijk van. Ik proefde alleen maar anijs, en vervloekte dat zand. De dag erop had ik er geen last meer van.<br />
Bij het opruimen was ik heel voorzichtig. Het was een grote hoop, 25kg, maar ik kon het toch niet meer bewaren, daar kwam ik achter. Ik goot het zand vanaf het blik in de vuilnisbak. Dag pa. <br />
<br />
Een van mijn [[kat]]ten ging [[dood]]. Ze was oud en op. We wisten dat ze dood zou gaan. De afspraak om haar in te laten slapen stond al, maar die konden we achteraf annuleren. Het was even mooi als vreemd om haar te zien sterven. <br />
Ik ben een streng kattenvrouwtje, de katten mogen niet op de bank als ik aan het eten ben. Maar die laatste avond at ik een bakje ijs met slagroom, en mijn oude dametje sprong op de bank. Even wilde ik haar wegsturen, daarna dacht laat maar. Ze dook met haar snoet in mijn bakje ijs, slokte er flink wat van op, daarna zat haar snuit helemaal onder. Ze was al te verdwaasd om haar snoet te poetsen, dat heb ik maar gedaan. <br />
’s Nachts heb ik bij haar op de bank geslapen, ze krulde zich helemaal tegen me aan. Tot het eind van de volgende ochtend heeft ze zo gelegen, toen zocht een rustig plaatsje. Ik heb haar een beetje afgeschermd van de andere katten, en iets op de vloer gelegd zodat ze nog eens kon gaan verliggen (slappe kat op gladde vloer). Toen kwam Patrick thuis. Hij pakte haar op, ze slaakte een luide kreet, daarna telden we de intervallen in haar adem. Het waren zuchtjes, steeds minder vaak. <br />
<br />
Ik belde de dierenarts om de afspraak te annuleren. Kan ik ook mijn kat naar jullie brengen? Dat is goed, dan wordt ze verbrand samen met andere huisdieren. <br />
Dat is goed. <br />
Je hoeft geen individuele crematie met urn?<br />
Nee, dat hoeft niet. <br />
<br />
De volgende dag breng ik de kat naar de dierenarts. Oh, je komt voor de destructie?<br />
Dat had ze best wat anders mogen zeggen.<br />
[[categorie:vadermoord]]<br />
<br />
Destructie en resten. <br />
Bij het opruimen van de expositie in De Fabriek was ik wat later, mijn lieve studiegenootjes hebben, zonder dat ik vroeg, mijn spullen ook opgeruimd. <br />
Het schuursel/stof dat bij het werk hoorde krijg ik aangereikt, netjes in een afsluitbaar zakje. <br />
Ik weet niet wat ik ermee moet. Het voelt alsof ze iets aangeraakt hebben wat ze niet mochten raken. Ze hebben mijn stof weer terug tot stof gebracht en in een zakje verzameld. Ergens doet het een beetje pijn. <br />
<br />
Simon ging dood. Simon ging eindelijk dood, het had al te lang geduurd. De huisarts zei dat het slaapmiddel in ongeveer een half uur zou gaan werken, en binnen een half uur was hij dood. <br />
Je moeder kuste hem vaarwel en jij ging huilend naar buiten, ik achter je aan, zo lang zijn we niet buiten geweest, maar weer binnen was hij al dood. Je broer was erbij, dat zal je nog vaak horen. <br />
Om je moeder niet te belasten besloten we het lichaam die nacht nog op te laten halen. <br />
We volgden het lichaam tot in de auto en je zei: dag pa. <br />
Ik heb me nog nooit zo rot gevoeld om iets wat ik ooit om te spotten zei.</div>145.48.119.39http://leapedia.nl/index.php?title=Eefje_van_M.&diff=404Eefje van M.2015-07-05T09:24:26Z<p>145.48.119.39: </p>
<hr />
<div>Via [[Facebook]] ontmoette ik Eefje van M. Ik zocht iemand die een deel van mijn [[hooglied]]teksten zou willen voordragen. Dat de [[tekst]] [[e-loos]] is, vond ze erg leuk, haar naam zou zonder e namelijk onuitspreekbaar zijn, fj. Haar achternaam vergeet ik steeds, ik vind Van M. volstrekt logisch klinken. Van Em, Emmeken. <br />
Rijmt op hemmeken. Oma Rien vertelde ooit dat ze op de kweekschool het [[verkleinwoord]] van hemd niet wist. Thuis, in Zuid-Limburg, spraken ze over hemmeke. <br />
Het taaladvies, zo las ik net, geeft de voorkeur – in [[schrijftaal]] – aan hemdje. Ik weet niet waarom ik zelf dacht dat het hempje was<br />
<br />
Zojuist, zondag 5 juli 2015, om 11.22, werd dit bericht ook door Eefje van M. goedgekeurd. Ze stelde wel de vraag of de titel: Eefje van m. veranderd kon worden in Eefje van M. Dit wordt uiteraard zo spoedig mogelijk gedaan.</div>145.48.119.39http://leapedia.nl/index.php?title=Eefje_van_M.&diff=403Eefje van M.2015-07-05T09:23:15Z<p>145.48.119.39: </p>
<hr />
<div>Via [[Facebook]] ontmoette ik Eefje van M. Ik zocht iemand die een deel van mijn [[hooglied]]teksten zou willen voordragen. Dat de [[tekst]] [[e-loos]] is, vond ze erg leuk, haar naam zou zonder e namelijk onuitspreekbaar zijn, fj. Haar achternaam vergeet ik steeds, ik vind Van M. volstrekt logisch klinken. Van Em, Emmeken. <br />
Rijmt op hemmeken. Oma Rien vertelde ooit dat ze op de kweekschool het [[verkleinwoord]] van hemd niet wist. Thuis, in Zuid-Limburg, spraken ze over hemmeke. <br />
Het taaladvies, zo las ik net, geeft de voorkeur – in [[schrijftaal]] – aan hemdje. Ik weet niet waarom ik zelf dacht dat het hempje was<br />
<br />
Zojuist, zondag 5 juli 2015, om 11.22, werd dit bericht ook door Eefje van M. goedgekeurd.</div>145.48.119.39http://leapedia.nl/index.php?title=Adorno_incompleet&diff=373Adorno incompleet2015-07-04T09:29:39Z<p>145.48.119.39: </p>
<hr />
<div>Ik wilde me nog verder [[verdiepen]] in het werk van [[Adorno]]. Lang geleden heb ik iets van hem gelezen, nu bestaan er nog slechts [[flarden]] in mijn [[hoofd]]. Die kennis moet dus opgefrist worden, al kom ik gezien de beperkte [[tijd]] nog niet ver. De rol die hij aan [[geweld]] toeschrijft fascineert me. We doen alsof het er niet is. <br />
In [[discussie]]s over het wel of niet besnijden van jongetjes argumenteren voorstanders dat de besnijdenis uit hygiënisch oogpunt te [[verdedigen]] is. Zij [[zien]] dan ook de oorsprong van het besnijden in een goede [[regel]] van [[God]]. God zou toch niet willen dat [[jongen]]s en [[man]]nen last krijgen van infecties. En daarbij: vroeger hadden de [[mens]]en natuurlijk nog niet zoveel schoon water, en daarom was besnijden hygiënischer. <br />
[[Nonsens]]. Besnijdenis is een [[gewelddadig]]e initiatie rite, een rite de passage, de jongeling krijgt met veel geweld een [[plek]] in de groep . <br />
En als het om hygiëne zou gaan, dan zouden de [[voorschrift]]en wel bij de reinheidswetten staan. <br />
En waarom zouden er dan 200 voorhuiden als trofee na een veldslag getoond worden, toch niet uit barmhartigheid? (Een goede raad van ons aan jullie: haal dat velletje weg) Precies. <br />
<br />
In de [[theologie]] spreekt men soms van Geistvergessenheit . De Drie-eenheid bestaat uit de Vader, de Zoon en de Geest, een eenheid, onlosmakelijk, “onvermengd en ongescheiden”. De Geest vergeten gaat in tegen fundamentele [[uitgangspunt]]en. <br />
Misschien lijden wij wel aan een geweldvergetelheid, het komt ons niet zo goed uit.<br />
[[categorie:schrijver]]</div>145.48.119.39