Kan ik raaskallen

Uit Leapedia
Ga naar: navigatie, zoeken

Zou het lukken om tegelijkertijd wel iets te zeggen en te zwijgen? Klank voortbrengen, suggereren dat er een verband tussen de klanken is, zonder dat dat verband te herleiden is? Geen logische verbanden, slechts opbouwen uit klank- of beeldrijm. Kan ik taal laten ontsporen terwijl ik over mijn werk spreek? Of zal ik juist iets schrijven dat in zichzelf tegenstrijdig of paradoxaal is. Liegen dat het een lieve lust is. De lezer verleiden om vervolgens te misleiden. Relletjes stichten op basis van onjuiste verklaringen. Zoveel onzin uitkramen en uit blijven kramen dat de enige gepaste reactie is: Lea, hou nou je klep eens even. Natuurlijk zal ik daar niet naar luisteren. Ik kan ook een vriendelijkere aanpak nemen, dan is de reactie: het klinkt prachtig en interessant, maar ik snap er geen hout van. Wanneer snap ik het zelf nog? Expres zaken uit hun verband rukken. Filosofen mis-interpreteren om hen voor mijn karretje te spannen, of er zo eens een paar verzinnen, en de invloed op de hedendaagse kunst bespreken. Kwistig met namen strooien. Flink strooien met citaten, vooral als ze niet in het Nederlands geschreven zijn. Het Latijn lijkt me een uitstekende keuze, ook om wat interessant klinkende citaten uit mijn duim te zuigen. Wie trekt mijn beweringen eigenlijk na. Historische feiten glashard ontkennen. Me aan alle vormen van stijlbreuk schuldig maken. Alle regels voor het schrijven aan mijn laars lappen. De structuur zoveel geweld aan doen dat er een slechts een ondoordringbare brei met woorden overblijft.