Leugentjes en sterke verhalen.: verschil tussen versies
| Regel 1: | Regel 1: | ||
| − | Doen alsof. | + | Doen [[alsof]]. [[Leugen]]tjes en sterke verhalen. |
| − | In 2001 verhuisde ik naar [[Tilburg]]. Het [[huis]] was een krot, maar uiteindelijk heb [[ik]] er zes [[jaar]] met veel plezier gewoond. De buren nodigden me gelijk uit om [[koffie]] te komen drinken. En "als je zo alleen bezig bent, kom vooral voor een bakkie". Lieve [[mensen]], al | + | In 2001 verhuisde ik naar [[Tilburg]]. Het [[huis]] was een krot, maar uiteindelijk heb [[ik]] er zes [[jaar]] met veel plezier [[gewoond. De buren nodigden me gelijk uit om [[koffie]] te komen drinken. En "als je zo alleen bezig bent, kom vooral voor een bakkie". Lieve [[mensen]], al h]]eb ik me wel eens afgevraagd hoe ze zo hebben kunnen veranderen. |
Op een gegeven [[moment]] hoorde ik 's ochtends de kratten bier al rammelen. Die werden vanuit de schuur, lekker koel, naar binnen gesleept. | Op een gegeven [[moment]] hoorde ik 's ochtends de kratten bier al rammelen. Die werden vanuit de schuur, lekker koel, naar binnen gesleept. | ||
| − | De buurvrouw probeerde haar [[dronken]] toestand te verhullen. Op het lage hekje dat onze voortuinen scheidden zat ze dagenlang met een schilmesje in haar hand. Zogenaamd om om de aanslag tussen de tegels weg te krabben, in [[werkelijkheid]] kon ze nauwelijks meer rechtop zitten, en was steunde ze met haar [[hand]] op de tegels om niet helemaal om te vallen. | + | De buurvrouw probeerde haar [[dronken]] toestand te verhullen. Op het lage hekje dat onze voortuinen scheidden zat ze dagenlang met een schilmesje in [[haar]] [[hand]]. Zogenaamd om om de aanslag tussen de tegels weg te krabben, in [[werkelijkheid]] kon ze nauwelijks meer rechtop zitten, en was steunde ze met haar [[hand]] op de tegels om niet helemaal om te vallen. |
Ik weet niet of de buurman wist wat er zoal gebeurde. Hij ging 's ochtends gewoon naar zijn [[werk]]. | Ik weet niet of de buurman wist wat er zoal gebeurde. Hij ging 's ochtends gewoon naar zijn [[werk]]. | ||
Toen ik vertrok uit het huis besloot ik wat planten uit de voortuin mee te nemen. "Hey vrouwke, laot men oe helpe" Hij keek me heel blij en lief aan en klopte op mijn buik. "Niks zwaors doen gij". Ik heb maar wat geknikt, ik had geen zin om uit te leggen dat ik gewoon een wijde jas aan had, en dat ik mijn zakken vol had gestopt met allerhande rommeltjes. | Toen ik vertrok uit het huis besloot ik wat planten uit de voortuin mee te nemen. "Hey vrouwke, laot men oe helpe" Hij keek me heel blij en lief aan en klopte op mijn buik. "Niks zwaors doen gij". Ik heb maar wat geknikt, ik had geen zin om uit te leggen dat ik gewoon een wijde jas aan had, en dat ik mijn zakken vol had gestopt met allerhande rommeltjes. | ||
Hij zette de schep in de [[aarde]] en viel er twee keer overheen. | Hij zette de schep in de [[aarde]] en viel er twee keer overheen. | ||
Yes, i'm a great pretender, pretending I'm doing well// oooh oooh | Yes, i'm a great pretender, pretending I'm doing well// oooh oooh | ||
Versie van 30 mei 2015 om 14:36
Doen alsof. Leugentjes en sterke verhalen. In 2001 verhuisde ik naar Tilburg. Het huis was een krot, maar uiteindelijk heb ik er zes jaar met veel plezier [[gewoond. De buren nodigden me gelijk uit om koffie te komen drinken. En "als je zo alleen bezig bent, kom vooral voor een bakkie". Lieve mensen, al h]]eb ik me wel eens afgevraagd hoe ze zo hebben kunnen veranderen. Op een gegeven moment hoorde ik 's ochtends de kratten bier al rammelen. Die werden vanuit de schuur, lekker koel, naar binnen gesleept. De buurvrouw probeerde haar dronken toestand te verhullen. Op het lage hekje dat onze voortuinen scheidden zat ze dagenlang met een schilmesje in haar hand. Zogenaamd om om de aanslag tussen de tegels weg te krabben, in werkelijkheid kon ze nauwelijks meer rechtop zitten, en was steunde ze met haar hand op de tegels om niet helemaal om te vallen. Ik weet niet of de buurman wist wat er zoal gebeurde. Hij ging 's ochtends gewoon naar zijn werk. Toen ik vertrok uit het huis besloot ik wat planten uit de voortuin mee te nemen. "Hey vrouwke, laot men oe helpe" Hij keek me heel blij en lief aan en klopte op mijn buik. "Niks zwaors doen gij". Ik heb maar wat geknikt, ik had geen zin om uit te leggen dat ik gewoon een wijde jas aan had, en dat ik mijn zakken vol had gestopt met allerhande rommeltjes. Hij zette de schep in de aarde en viel er twee keer overheen. Yes, i'm a great pretender, pretending I'm doing well// oooh oooh
