Toespraak ter ere van Wikipedia: verschil tussen versies

Uit Leapedia
Ga naar: navigatie, zoeken
 
(10 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
 
Lieve [[aanwezig]]en,  
 
Lieve [[aanwezig]]en,  
  
[[ik]] ben erg blij dat u allen gekomen bent om naar mijn liefdesbetuiging te komen [[luisteren]]. Dit is een [[eerbetoon]] aan [[Wikipedia]].  
+
[[ik]] ben erg blij dat u allen gekomen bent om naar mijn liefdesbetuiging te komen [[luisteren]]. Dit is een [http://leapedia.nl/Categorie:Ode eerbetoon] aan [[Wikipedia]].  
  
Lang geleden, in de tijd dat uw ouders nog [[kind]] waren, kwamen er colporteurs aan de deur om een reeks [[encyclopedie]]ën te verkopen.  
+
Lang geleden, in de tijd dat uw ouders nog [[kind]] waren, kwamen er colporteurs aan de deur om een reeks [http://leapedia.nl/Categorie:Encyclopedie encyclopedie]ën te verkopen.  
 
Meneer, mevrouw, een parel voor uw [[boeken]]kast, ziet u niet dat u het uw kinderen verplicht bent om dit aan te schaffen voor hun huiswerk? U wilt toch ook het beste voor uw kind? En mevrouw, denkt u eens in wat voor goede inbreng u voortaan zult hebben tijdens de [[conversatie]]s met het bezoek? Iedereen zal versteld staan van uw steeds parate [[kennis]]. En u meneer, u zult verrukt zijn door uw [[ontdekkingstocht]]en in dit fraaie [[werk]].  
 
Meneer, mevrouw, een parel voor uw [[boeken]]kast, ziet u niet dat u het uw kinderen verplicht bent om dit aan te schaffen voor hun huiswerk? U wilt toch ook het beste voor uw kind? En mevrouw, denkt u eens in wat voor goede inbreng u voortaan zult hebben tijdens de [[conversatie]]s met het bezoek? Iedereen zal versteld staan van uw steeds parate [[kennis]]. En u meneer, u zult verrukt zijn door uw [[ontdekkingstocht]]en in dit fraaie [[werk]].  
En wat te denken van deze prachtige [[illustratie]]s, de [[wetenscha]]ppelijke tabellen en de handige [[index]]ering. Gegarandeerd een evenwichtige [[opzet]]: wat [[uitgebreid]]er bij [[belangrijk]]er zaken, weer wat [[beknopt]]er als dat nodig is. En weet u wat ook mooi meegenomen is? Deze prachtige gebonden [[reeks]] houdt altijd zijn waarde. Ziet u de bandenreeks al staan in uw kast? U kunt in termijnen betalen.  
+
En wat te denken van deze prachtige [[illustratie]]s, de [[wetenscha]]ppelijke tabellen en de handige [http://leapedia.nl/Speciaal:SpecialePaginas indexering]. Gegarandeerd een evenwichtige [[opzet]]: wat [http://leapedia.nl/Speciaal:LangePaginas uitgebreider] bij [[belangrijk]]er zaken, weer wat [http://leapedia.nl/Speciaal:KortePaginas beknopter] als dat nodig is. En weet u wat ook mooi meegenomen is? Deze prachtige gebonden [[reeks]] houdt altijd zijn waarde. Ziet u de bandenreeks al staan in uw kast? U kunt in termijnen betalen.  
  
 
Deze [[tijd]]en zijn voorbij, beste mensen. Bij de kringloopwinkel wordt u de deur gewezen als u de reeks probeert in te leveren. Teleurgesteld en met enige pijn in uw hart besluit u de reeks in de papierbak te deponeren. Met een oud papierprijs van 6 cent per kilo levert uw 20-delige serie nog 1,80 euro op, al gaat die waarschijnlijk naar de gemeente en neemt u niet de moeite om het zelf als oud papier te verkopen.  
 
Deze [[tijd]]en zijn voorbij, beste mensen. Bij de kringloopwinkel wordt u de deur gewezen als u de reeks probeert in te leveren. Teleurgesteld en met enige pijn in uw hart besluit u de reeks in de papierbak te deponeren. Met een oud papierprijs van 6 cent per kilo levert uw 20-delige serie nog 1,80 euro op, al gaat die waarschijnlijk naar de gemeente en neemt u niet de moeite om het zelf als oud papier te verkopen.  
Regel 21: Regel 21:
 
Oh, weer een vraag. Kan het kort?
 
Oh, weer een vraag. Kan het kort?
 
   
 
   
Goedemorgen, mijn naam is Manpar Coodie, en ik heb eens een artikel geschreven voor Wikipedia. Dat is me niet goed bevallen. Binnen twee minuten na het plaatsen werd het artikel al genomineerd om te verwijderen. Dat terwijl ik toch echt alle regels heb gevolgd. In een vreemde soort jargon kreeg ik allerlei verwijten. Het leek wel alsof ik als nieuweling niets te zeggen had, alsof ik bij voorbaat verdacht werd. Wat een kleffe club mensen was dat zeg, geven elkaar ‘sterretjes’ voor de veelheid artikelen, doet me denken aan de sticker die van je de juf krijgt. Ze lijken hun eigen regels niet te snappen. Heeft u enig idee waardoor dat komt? Hoe verhoudt dat zich tot het deel ‘vrije’ uit ‘vrije encyclopedie’?  
+
Goedemorgen, mijn naam is [[Manpar Coodie]], en ik heb eens een artikel geschreven voor Wikipedia. Dat is me niet goed bevallen. Binnen twee minuten na het plaatsen werd het artikel al genomineerd om te verwijderen. Dat terwijl ik toch echt alle regels heb gevolgd. In een vreemde soort jargon kreeg ik allerlei verwijten. Het leek wel alsof ik als nieuweling niets te zeggen had, alsof ik bij voorbaat verdacht werd. Wat een kleffe club mensen was dat zeg, geven elkaar ‘sterretjes’ voor de veelheid artikelen, doet me denken aan de sticker die van je de juf krijgt. Ze lijken hun eigen regels niet te snappen. Heeft u enig idee waardoor dat komt? Hoe verhoudt dat zich tot het deel ‘vrije’ uit ‘vrije encyclopedie’?  
  
 
Ik durf dat niet met zekerheid te zeggen. Ik vermoed dat daar ooit wel eens onderzoek naar gedaan is.  
 
Ik durf dat niet met zekerheid te zeggen. Ik vermoed dat daar ooit wel eens onderzoek naar gedaan is.  
Regel 56: Regel 56:
  
  
Ik zal er een Leapedia van maken. Ik denk dat je wel een beetje gelijk hebt, wat betreft mijn aanwezigheid. Zullen we afspreken dat ik soms wel ben en soms niet? Als ik mijn stem laat horen ben ik, als ik alleen maar schrijf niet? Dat gaat eigenlijk ook niet op.  
+
Ik zal er een [[Leapedia]] van maken. Ik denk dat je wel een beetje gelijk hebt, wat betreft mijn aanwezigheid. Zullen we afspreken dat ik soms wel ben en soms niet? Als ik mijn stem laat horen ben ik, als ik alleen maar schrijf niet? Dat gaat eigenlijk ook niet op.  
 
Je hebt me wel grof uit mijn rol gegooid. Hoe krijg ik nu mijn toespraak nog tot een goed einde?  
 
Je hebt me wel grof uit mijn rol gegooid. Hoe krijg ik nu mijn toespraak nog tot een goed einde?  
  
Regel 68: Regel 68:
 
Een andere oplossing is om een stuk dat al in het publieke domein is (dat zou trouwens bij Downland wel zo zijn) te nemen en daar zelf mee aan de haal te gaan, zo moeilijk hoeft dat niet eens te zijn.
 
Een andere oplossing is om een stuk dat al in het publieke domein is (dat zou trouwens bij Downland wel zo zijn) te nemen en daar zelf mee aan de haal te gaan, zo moeilijk hoeft dat niet eens te zijn.
  
[[categorie: toespraak]] [[categorie:manpar coodie]] [[categorie:wikipedia]]
+
[[categorie: toespraak]] [[categorie:wikipedia]] [[categorie:ode]] [[categorie:copyright]] [[categorie:Manpar Coodie]] [[categorie:encyclopedie]]

Huidige versie van 7 jul 2015 om 11:19

Lieve aanwezigen,

ik ben erg blij dat u allen gekomen bent om naar mijn liefdesbetuiging te komen luisteren. Dit is een eerbetoon aan Wikipedia.

Lang geleden, in de tijd dat uw ouders nog kind waren, kwamen er colporteurs aan de deur om een reeks encyclopedieën te verkopen. Meneer, mevrouw, een parel voor uw boekenkast, ziet u niet dat u het uw kinderen verplicht bent om dit aan te schaffen voor hun huiswerk? U wilt toch ook het beste voor uw kind? En mevrouw, denkt u eens in wat voor goede inbreng u voortaan zult hebben tijdens de conversaties met het bezoek? Iedereen zal versteld staan van uw steeds parate kennis. En u meneer, u zult verrukt zijn door uw ontdekkingstochten in dit fraaie werk. En wat te denken van deze prachtige illustraties, de wetenschappelijke tabellen en de handige indexering. Gegarandeerd een evenwichtige opzet: wat uitgebreider bij belangrijker zaken, weer wat beknopter als dat nodig is. En weet u wat ook mooi meegenomen is? Deze prachtige gebonden reeks houdt altijd zijn waarde. Ziet u de bandenreeks al staan in uw kast? U kunt in termijnen betalen.

Deze tijden zijn voorbij, beste mensen. Bij de kringloopwinkel wordt u de deur gewezen als u de reeks probeert in te leveren. Teleurgesteld en met enige pijn in uw hart besluit u de reeks in de papierbak te deponeren. Met een oud papierprijs van 6 cent per kilo levert uw 20-delige serie nog 1,80 euro op, al gaat die waarschijnlijk naar de gemeente en neemt u niet de moeite om het zelf als oud papier te verkopen.

Dat was toen. Laten we daar niet te somber over doen. Wat heb je ook aan zo’n encyclopedie die van A-Z een compleetheid suggereert? We zijn allang van dat idee afgestapt. Daarbij valt er aan die indeling ook nog wat af te dingen. Want wat heeft een aapje in hemelsnaam met een aardbei te maken? Of andijvie met het Andes-gebergte. Nu hoor ik u zeggen: dat is bij een woordenboek toch ook zo? Dat is waar, maar ook daar zijn andere indelingen mogelijk. En een telefoonboek dan? Dat is toch ook alfabetisch? Dat is ook waar, maar wat heb ik aan al die nummers van mensen die ik niet ken? Het zijn zomaar wat anonieme namen geworden, waarom zouden we ze niet op straatnaam indelen, op even of oneven nummers, het voorkomen van priemgetallen, of op de som van de uitkomst van hun telefoonnummer? Zo wordt het zoeken nog eens avontuurlijk.

Oh, een vraag uit de zaal. Kan dat nog even wachten tot straks? Misschien is uw vraag dan al beantwoord. Nee? Als u de vraag kort kunt formuleren dan kan het? Waarom neemt u zo’n spottende toon aan? Het lijkt erop dat u hier gewoon mijn tijd zit te verspillen. Doet het u helemaal niets dat er een deel van onze cultuur verloren is gegaan? Interesseert het u echt niet dat niemand meer weet wat betrouwbare informatie is wanneer er niet een team van specialisten zorgvuldig en toegewijd toeziet op welke informatie er beschikbaar is? En de indelingen die u voorstelt zijn ronduit belachelijk, ’t is verdorie toch geen puzzel.

Wat is uw vraag nu eigenlijk? Gaat het over mijn toon of bent u gewoon boos? In het laatste geval kan ik daar nu geen verantwoordelijkheid voor nemen. Gaat het u om de cultuur waarvan u meent dat die verloren gaat? Ik kom daar misschien zo nog wel even op terug, maar het lijkt me nu een te groot onderwerp. Daarbij stond er duidelijk in de uitnodiging dat ik hier zou komen voor een liefdesverklaring en ik weet eerlijk gezegd niet waarom u mij nu zo grof onderbreekt. Graag ga ik nu weer verder met mijn verhaal. Als ik de aandacht weer even mag.

Zoals gezegd, de indeling op alfabet is veel te rigide. Een associatieve of affectieve indeling is eigenlijk veel beter. De indeling in een boek is daarom ook niet geschikt, hooguit in losse katernen, maar dat geeft een praktisch probleem, zoals u kunt voorstellen, delen kunnen kwijt raken, beduimeld etc. Een ander groot nadeel is dat het wijzigen van teksten omslachtig is. Elke keer weer een nieuwe uitdraai maken, zelfs als je maar een komma of een puntje wilt veranderen. U snapt al waar ik heen wil, een digitale versie biedt zoveel meer mogelijkheden en voordelen. Laten we eens wat beter naar Wikipedia gaan kijken, geschreven voor het volk en door het volk. Iedereen die een specialisatie heeft kan zich aanmelden en een lemma schrijven, zo wordt de encyclopedie continu uitgebreid en herzien. Foutjes worden er snel uitgefilterd door een enthousiast groep “Wikipedianten”, die erop toe zien dat alles correct wordt weergegeven. Gemeenschapsvorming ten top en een groot zelfreinigend vermogen. Oh, weer een vraag. Kan het kort?

Goedemorgen, mijn naam is Manpar Coodie, en ik heb eens een artikel geschreven voor Wikipedia. Dat is me niet goed bevallen. Binnen twee minuten na het plaatsen werd het artikel al genomineerd om te verwijderen. Dat terwijl ik toch echt alle regels heb gevolgd. In een vreemde soort jargon kreeg ik allerlei verwijten. Het leek wel alsof ik als nieuweling niets te zeggen had, alsof ik bij voorbaat verdacht werd. Wat een kleffe club mensen was dat zeg, geven elkaar ‘sterretjes’ voor de veelheid artikelen, doet me denken aan de sticker die van je de juf krijgt. Ze lijken hun eigen regels niet te snappen. Heeft u enig idee waardoor dat komt? Hoe verhoudt dat zich tot het deel ‘vrije’ uit ‘vrije encyclopedie’?

Ik durf dat niet met zekerheid te zeggen. Ik vermoed dat daar ooit wel eens onderzoek naar gedaan is. Ik weet het wel. Mensen kunnen gewoon niet met vrijheid omgaan. Wanneer er geen regels zijn, kan alles regel zijn. Wanneer er geen traditie is, kan zelfs het meest onbenullige waar worden. Wanneer er geen autoriteit is, wordt zelfs het varken stamoudste. Misschien nog niet eens omdat het varken dat zelf zo graag wil, maar omdat het volk een leider wil. Volg de kalebas! Praat elkaar na! Neem elkaars rommel over op alle sites! Je ziet toch zelf ook dat dit zo niet werkt! In wetteloosheid telt het recht van de sterkste, niks redelijkheid. Stel grenzen, schep duidelijkheid, zo niet dan is iedereen met iedereen in oorlog.

Daar bent u weer. Uw boosheid is nog niet gezakt merk ik. De grenzen die u bedoelt bevallen mij niet. U heeft zeker nog nooit gehoord van pluriformiteit en ambiguïteit.

En of ik daar van heb gehoord, ik wil er alleen niets mee te maken hebben. Uw zekerheid is een schijnzekerheid. Mijn zekerheid schept tenminste geen verwarring. Hoe moet ik anders weten wie ik kan vertrouwen?

Zo’n vaart zal dat toch niet lopen? Het is vooral uw vermeende zekerheid die leidt tot sektarisme. En mag ik nog opmerken dat vertrouwen en zekerheid nooit hetzelfde inhouden? Daar wil ik het voor nu graag even bij laten. Het is toch ook geen politieke bijeenkomst? Waar was ik gebleven. Het mooie aan Wikipedia is dat de schrijvers hun copyright opgeven. Ze schrijven niet om er wat mee te verdienen, maar om anderen van dienst te zijn. Ze zijn nederig genoeg om te weten dat wat zij schrijven niet perfect is, en aangepast kan worden door anderen. Niet alleen aangepast dus, maar ook gewoon weer opnieuw gebruikt kan worden. In een tijd dat alles om bezit lijkt de draaien is dat wel een verademing.

Dat kun jij lekker makkelijk zeggen, je moet toch ook ergens je geld mee verdienen? Wat wil je dan doen? De bijstand in en je leven lang wikistukjes schrijven? Je moet toch ook gewoon betaald worden? En stel je nou voor dat iemand bij jou thuis je kast meeneemt, hem groen verft en zegt: dit is nu mijn creatie? Dat pik je toch ook niet? En die sterretjes die wikipedianten verdienen, daarmee betalen ze de huur toch ook niet?

Ik word een beetje moe van deze opmerkingen. De kast die ik thuis heb staan, goed als jij die groen wilt verven, wees welkom, maar neem je eigen verf mee. Het is alleen niet hetzelfde. Als iemand een tekst van jou gebruikt en herziet, dan blijft jouw eigen tekst nog bestaan, als je mijn kast jat, dan blijft ie voor mij niet meer bestaan. En wat betreft het geld verdienen, ja dat is een heikel punt. De schrijvers van Wikipedia zien het als hobby, dat hoeft geen geld op te leveren. Ze verwachten hooguit waardering, in wat voor vorm dan ook.

Je snapt mijn punt niet. Internet is free was ooit de slogan. Nu kun je dat vertalen als: internet is vrij, al blijkt die vrijheid ook nog wel mee te vallen. De andere vertaling is: internet is gratis. Alles op internet is van iedereen, dus roof de boel maar leeg. Als muzikant krijg ik niet meer betaald, als schrijver evenmin. Mensen zeuren al als ze één euro op I-tunes moeten betalen. Naar optredens komen ze niet meer, omdat ze alles al op Youtube hebben gezien.

We gaan nu wel alle kanten op he. Iets op Youtube zien is toch nog wel iets anders dan ergens echt bij zijn. Zo’n filmpje kan toch ook een voorproefje zijn, een voorproefje op het echte werk? Zelf vind ik ergens echt bij zijn nog altijd mooier dan alleen een registratie zien, al heeft zo’n registratie weer als voordeel dat ik mijn eigen tijd en plaats kan bepalen. Ik snap wel een beetje wat je bedoelt, maar pas op dat je niet te cynisch wordt. En dat geld, tja, ik weet ook niet zo goed hoe ik ooit met mijn werk geld kan verdienen. Misschien moet ik maar broodschrijver worden en zinnen gaan schrijven als: gezellig druppelt uw koffie nu door dit ecologisch verantwoorde koffiefilterzakje, zodat uw dag zorgeloos kan beginnen met een heerlijk kopje diepzwarte slavenvrije opwekkende warme drank, eventueel met een toefje zachte melk en goedgevormd klontje suiker.

In dat geval ben je een schrijfhoer, niks autonomie.

Nou ja zeg. Nog zo’n opmerking ik laat u verwijderen. Ik wil verder met mijn verhaal gaan. Er schuilt wel een zekere schoonheid in alle redactielagen van zo’n tekst, zelfs wanneer er tegenstrijdigheden opduiken. Met een beetje fantasie kun je er een dialoog in zien. Wie zin heeft kan helemaal losgaan op de ontstaansgeschiedenis van zo’n tekst. Extra leuk is in dit geval dat alle wijzigingen zijn bijgehouden, samen met de bijhorende discussie. De echte liefhebbers tikken af en toe een zin uit het artikel in bij Google en zien waar hun zinnen nog meer terecht zijn gekomen; op talloze plekken op het internet. Stel je voor wat voor enorm podium je zinnen dan hebben gekregen? Weliswaar anoniem, maar toch. ’t Is voor de liefhebbers van intertekstualiteit, laten we het vooral geen plagiaat noemen. Het onaffe karakter vind ik ook aantrekkelijk. Het hebben van de zaak is het eind van het vermaak. Het kan altijd beter, verder, anders, steeds in ontwikkeling, je spreekt je uit en herziet het. Net als in een mensenleven.

Dat is een slechte vergelijking. In een mensenleven zijn er wel degelijk markeringen die niet te herzien zijn. Leven, dood, geboorte. En er zijn ook gewoon punten te noemen die wel af moeten zijn. De belastingdienst accepteert het ook niet als je tien verschillende aangiftes doet. En je rijbewijs lever je toch ook niet in omdat je op een zeker moment bepaalt dat je nu beter of slechter rijdt? En soms moet je je even uitspreken. ’t Is niet zo als met stemmen dat je altijd blanco kunt stemmen? Accepteer dat je ergens wat van vindt, dat je ergens wat over te zeggen hebt.

Dat hoeft toch niet in een encyclopedie?

Jij begint over een mensenleven. Spreek niet over een mensenleven zonder jezelf te betrekken. Je doet alsof dit een grote grap is, of in het meest positieve geval een intellectuele oefening. Ik geloof je niet. Jij hebt veel meer te vertellen dan dat. Je doet hier alsof je de spreker bent bij een zelfverzonnen publiek, op een podium dat niet eens bestaat. Leven is theater? Wel fijn dat je in je hoofd die zin herhaalt, die zin is gejat. Dat is niet erg trouwens, maar bij Charlotte Salomon ging het wel over haar leven, haar dromen, haar angsten. Zij stak niet alleen haar tong uit om weer weg te rennen, dat is wat jij doet. Belletje trekken en hard weglopen. Jij denkt dat je hier van het podium af kunt stappen en weer lekker verder kunt gaan. Het is een leugen, Lea. Het is niet alleen maar een spel. Jezelf op het spel zetten, weet je wat dat is? Ik weet dat je graag grappen maakt over je fysieke naaktheid, maar hoe zit het met je andere naaktheid? Luister, ik zeg niet dat je alles hoeft te openbaren. Sommige dingen mogen nog gerust van jou blijven. Wat privé is hoeft geen werk te worden, maar je snapt toch wel wat ik bedoel? En nu niet beginnen over ‘persona betekent eigenlijk masker of rol’, dat is een uitvlucht. Van mij mag je trouwens best die encyclopedievorm hanteren. Je hoeft niets uit te leggen, je hoeft je niet te verdedigen. Spreek gewoon.


Ik zal er een Leapedia van maken. Ik denk dat je wel een beetje gelijk hebt, wat betreft mijn aanwezigheid. Zullen we afspreken dat ik soms wel ben en soms niet? Als ik mijn stem laat horen ben ik, als ik alleen maar schrijf niet? Dat gaat eigenlijk ook niet op. Je hebt me wel grof uit mijn rol gegooid. Hoe krijg ik nu mijn toespraak nog tot een goed einde?

Luister eens naar jezelf, Lea. Jij vond toch dat dingen geen einde hoefden te hebben. Je zeurt.

Dank u voor uw aandacht.


Hierna wordt er wat muziek gespeeld. Of een stemmig vocaal stuk van Downland, of een circuspolka van Shostacovich. Of het helicopter-strijkkwartet van Stockhausen moet uitgevoerd worden, maar ik heb geen geld om helicopters in te huren. Misschien is crowdfunding een oplossing voor dat probleem. Als ik dan toch geld op kan halen, dan kan ik ook zelf iemand iets laten componeren bij deze tekst, of ik huur een tekstschrijver in om deze tekst te herschrijven, of ik huur een betere spreker in, iemand die wat meer adrem is richting de vragen uit het publiek. Een andere oplossing is om een stuk dat al in het publieke domein is (dat zou trouwens bij Downland wel zo zijn) te nemen en daar zelf mee aan de haal te gaan, zo moeilijk hoeft dat niet eens te zijn.